مولانا در دفتر اول ابیا ت ذیل فرموده : " سوختم من، سوخته خواهد کسی / تا زمن آتش زند اندر کسی " (1723/1) " سوخته چون قابلِ آتش بود / سوخته بستان که آتش کَش بود " (1724/1) " ای دریغا، ای دریغا، ای دریغ / کانچنان ماهی نهان شد زیر میغ " (1725/1) " چون زنم دم کآتشِ دل تیز شد / شیرِ هَجر آشفته و خون ریز شد " (1726/1) " آنکه او هشیار خود تندست و مست / چون بود چون او قدح گیرد بدست (1727/1) " شیرِ مستی کز صفت بیرون بود / از بسیط مرغزار افزون بود " (1728/1) " قافیه, ...ادامه مطلب
مولانا در دفتر اول ابیا ت ذیل فرموده : " سوختم من، سوخته خواهد کسی / تا زمن آتش زند اندر کسی " (1723/1) " سوخته چون قابلِ آتش بود / سوخته بستان که آتش کَش بود " (1724/1) " ای دریغا، ای دریغا، ای دریغ / کانچنان ماهی نهان شد زیر میغ " (1725/1) " چون زنم دم کآتشِ دل تیز شد / شیرِ هَجر آشفته و خون ریز شد " (1726/1) " آنکه او هشیار خود تندست و مست / چون بود چون او قدح گیرد بدست (1727/1) " شیرِ مستی کز صفت بیرون بود / از بسیط مرغزار افزون بود " (1728/1) " قافیه, ...ادامه مطلب