اروپا در دام روسیه یا تله چینی

گروه تعاملی الف - سید ابوالفضل هاشمی:

توسعه انواع جدید انرژی با فناوری پیشرفته، اتحادیه اروپا را به یک "تله چینی" سوق می‌دهد؛ وبگاه ژاپنی "وِدج اینفینیتی" می‌نویسد: در طول بیش از دو ماه از عملیات نظامی ویژه روسیه در اوکراین، 27 کشور اتحادیه اروپا بیش از 37 میلیارد یورو برای واردات سوخت فسیلی به مسکو پرداخت کردند که در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته، این افزایش تقریبا 50 درصد است. این نشان دهنده روند صعودی غیرقابل تحمل قیمت سوخت روسیه در اروپا است.

قیمت سوخت‌های فسیلی از سال گذشته به شدت افزایش یافته است، اما از زمان شروع عملیات ویژه، این قیمت‌ها حتی بیشتر شده و همچنان بالاست. نرخ روبل که در ابتدا به دلیل تحریم‌ها به شدت کاهش یافت، به سرعت به ارزش‌های قبلی خود بازگشت و حتی تقویت یافت. دلیل آن، تراز مثبت بزرگ پرداخت‌های روسیه و اقدامات ماهرانه "دفاع ارزی" از سوی بانک مرکزی روسیه است.

مازاد حساب جاری در سه ماهه اول سال جاری که توسط بانک مرکزی روسیه اعلام شده است - 58.2 میلیارد دلار - 2.5 برابر بیشتر از مدت مشابه سال گذشته و بزرگترین از سال 1994 است. تراز مثبت پرداخت های کشور به رکورد 66.3 میلیارد دلار رسید.

از آنجایی که پرداخت‌های روسیه به این کشور کمک می‌کند تا با اطمینان هزینه‌های عملیات ویژه در اوکراین را تأمین کند، ممنوعیت کامل واردات سوخت‌های فسیلی از روسیه به شدت در اتحادیه اروپا مورد بحث قرار گرفته است. اما "روسیه زدایی" تراز انرژی اتحادیه اروپا به این سادگی نیست. بر اساس گزارش دفتر آمار کمیسیون اروپا، در پایان سال 2021، سهم روسیه در واردات سوخت فسیلی اتحادیه اروپا: 48.6 درصد برای گاز، 49.1 درصد برای زغال سنگ، و 25.4 درصد برای نفت بود.

کمیسیون اروپا قرار است از اوت زغال سنگ روسیه را تحریم کند. تحریم نفت خام و فرآورده های نفتی مورد بحث قرار گرفت. اتحادیه اروپا با درخواست افزایش تولید به اوپک مراجعه کرد. اوپک اعلام کرد: برای جایگزینی عرضه روسیه، باید تولید را بیش از هفت میلیون بشکه در روز افزایش دهیم. هیچ راهی وجود ندارد که بتوانیم این کار را انجام دهیم. طبق برنامه‌ریزی های انجام شده، اوپک ممکن است تولید خود را از اول ماه مه 432 هزار بشکه در روز افزایش دهد. اتحادیه اروپا قصد دارد واردات نفت خام و فرآورده‌های نفتی از روسیه را از 15 مه کاهش دهد. با این حال، به هیچ وجه مشخص نیست که چگونه این امر اجرا می‌شود. واردات گاز طبیعی مایع (LNG) از ایالات متحده در حال افزایش است، اما جایگزینی گاز روسیه برای اروپا بسیار دشوار خواهد بود. آلمان و مجارستان استدلال می‌کنند که "تأثیر تعلیق واردات برای اروپا بسیار مهم تر از روسیه خواهد بود." در واقع، "روسیه ‌زدایی" اتحادیه اروپا در حال حاضر منجر به بی ‌ثباتی بازارهای اروپایی و افزایش قیمت‌ها شده است. ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه در 14 آوریل، در نشستی در مورد نفت و گاز گفت: "برای اروپا، دور شدن از منابع انرژی روسیه غیرمنطقی است. در آینده قابل پیش بینی، اتحادیه اروپا بدون گاز و نفت روسیه قادر نخواهد بود سر کند."

روسیه 20 درصد از بازار صادرات گاز جهان، 10 درصد از بازار نفت و 20 درصد از بازار ذغال سنگ را در اختیار دارد. اما اگر اروپا تلاش کند منابع انرژی روسیه را رها کند، روسیه نیز آسیب زیادی خواهد دید. بنابراین، مسکو خود را برای "روسیه ‌زدایی" اتحادیه اروپا آماده می‌کند.

رئیس جمهور پوتین خواستار ارائه گزارشی تا اول ژوئن در مورد توسعه زیرساخت ها برای توسعه بازارهای جدید، به ویژه خطوط لوله برای تامین گاز به چین است، در درجه اول، خط "نیروی سیبری" و خط لوله‌ای که ساخالین را به خاباروفسک و ولادی وستوک متصل می‌کند. او از آفریقا، منطقه آسیا و اقیانوسیه و آمریکای لاتین به عنوان بازارهای جدید نام می‌برد. کشورهای اروپایی اقدامات مشخصی را برای "روسیه زدایی" در میان مدت و بلندمدت اعلام کرده‌اند. اینها علاوه بر تنوع بخشیدن به منابع تامین، نیروگاه‌های هسته‌ای و انرژی باد فراساحلی هستند.

فرانسه قرار است تا سال 2050 چهارده نیروگاه هسته‌ای جدید بسازد و عمر نیروگاه‌های موجود را 50 سال افزایش دهد. بریتانیا قرار است تا هشت نیروگاه هسته‌ای جدید بسازد و در سال 2050 25 درصد از تولید برق را در نیروگاه‌های هسته‌ای تامین کند.