تغذیه در اسکلرودرمی

اسکلرودرمی (Scleroderma)، یک اسکلروز (سفت و سخت شدن بافت) پیش رونده و سیستمیک است که با رسوب بافت همبند فیبروزه در پوست و ارگان های احشایی از قبیل سیستم معدی- روده‌ای مشخص می شود. احتمال ابتلا در خانم‌ها 4 برابر بیش از آقایان است.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، احتمال زنده ماندن، پنج سال بعد از ابتلا به این بیماری 85- 80 درصد می ‌باشد. یکی از تظاهرات اسکلرودرمی پدیده ی رینود (ایسکمی یا سرمای انتهاهای کوچک بدن، مانند انگشتان) است که باعث ایجاد مشکلاتی در تهیه و مصرف غذا می شود.
سندرم شوگرن نیز اغلب وجود دارد. علائم معدی- روده‌ای شامل سوزش سر معده، تهوع و استفراغ، اشکال در بلع، اسهال، یبوست و عدم کنترل دفع می ‌باشد. ممکن است کاهش وزن، اختلال عملکرد کلیوی و اختلالات متعدد در ارگان‌های بدنی حاصل شود.
درمان تغذیه‌ای
در این بیماران، اختلال در بلع (دیسفاژی) نشانه ی نیاز به مداخله ی تغذیه ‌ای می‌ باشد. سوء جذب لاکتوز، ویتامین‌ها، اسیدهای چرب و مواد معدنی می ‌تواند باعث مشکلات تغذیه ‌ای بیشتری شود.
مکمل درمانی ممکن است مورد نیاز باشد، بنابراین مکمل‌های پر انرژی و پر پروتئین یا تغذیه وریدی می‌ توانند در اصلاح یا پیشگیری از کاهش وزن (که تظاهرات شایعی هستند)، موثر باشند. حمایت‌های تغذیه ‌ای وریدی یا غیر وریدی اغلب در موارد مشکل‌دار نظیر اسهال مزمن پایدار، لازم هستند.

تغذیه در اسکلرودرمی


خرید بک لینک
کپی رابت محفوظ است اخبار ایران و جهان
قدرت گرفته از niloblog