در انتطار فرصت عمری تباه کردم فرصت جوانی ام بود من اشتباه کردم
در انتطار فرصت عمری تباه کردم فرصت جوانی ام بود من اشتباه کردم
گاهی سکوت می کنی
چون انقدر رنجیدی که نمی خوای حرف بزنی...
گاهی سکوت می کنی چون حرفی برای گفتن نداری.
سکوت گاهی یک اعتراضه و گاهی هم انتظار...
اما بیشتر وقت ها سکوت برای اینه که
هیچ کلمه ای نمی تونه غمی رو که تو وجودت داری
توصیف کنه...
و این یعنی همون حس تنهایی...!
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |