زیبایی عمیق
زیبایی عمیق
زیبایی آن تصویری نیست که از چشم بر جان نشیند که زیبایی آن ادراکی ست که از جان بر چشم نشیند ،زیبا میشود هر مکان و زمانی که ریشه در دل دارد و همچون درختی شاخسارش را گشوده در نوازش باد و درخشش خورشید،بی شک زیبایی لیلا را مجنون دلی تواند فهم نمودن و زیبایی تمام هستی را شیدای آنکه نور را به روشنی فرستاد و باران را به رویش و لطافت.مگر میتوانم تو را با آن رخسار زیبادر جای جای رویاها و خیال و در خویش فرورفتن ها و در بیرون پای جنگل، پای لطافت کوه، در مسیر رود در سبزی روییده بر دشت خیس در قلبم تو را..تو را که آبشار گیسوانت مینوازد صخره های شانه ی مرا تا لطافت مگر میتوان تو را فهمید حتی در سکوت و زیبا ندید حتی گام برداشتنت را در اشتیاق یک پلک فروبستن ،تمام عالم من زیباست که چشمانم را قابی ساخته نگاه مهربان و رنگ خاص چشمان تو
رضا2/23
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |