\مجنون
\مجنون
یك شبی مجنون نمـــــازش را شكست
بی وضـــــــــــــو در كوچه لیلی نشست
عشق آن شب مست مستش كرده بود
فارغ از جام الستش كـــــــــــــــــرده بود
گفت یا رب از چه خوارم كــــــــــــرده ای
بـــــــــــــــــر صلیب عشق دارم كرده ای
خسته ام زین عشـــــــق دل خونم مكن
مــــــــــــــــن كه مجنونم تو مجنونم نكن
مــــــــــــــــــرد این بازیچه دیگر نیستم
این تـــــــــــــو و لیلای تــــــو من نیستم
گفـــــــــــــت ای دیــــــــوانه لیلایت منم
در رگت پیــــــــــــــــدا و پنهانــــــت منم
ســـــــــــــــــــــالها با جور لیلا ساختی
مـــــــــــــــــــن كنارت بودم و نشناختی
عشــــــــــــــــــق لیلی در دلت انداختم
صــــــــــــد قمار عشـــــــق یكجا باختم
كــــــــردمت آواره صحــــــــــــــرا ، نشد
گفتم عاقل میشوی امـــــــــــــــــا نشد
سوختم در حســـــــــــــــــرت یك یاریت
غــــــــــــیر لیلا بــــــــــــــر نیامد از لبت
روز و شـــــــــــــب او را صدا كردی ولی
دیـــــــدم امشب با منـــــــی گفتم بلی
مطمئن بـــــــــودم به من ســـــر میزنی
بر حــــــــــــــــــریم خانه ام در می زنی
حال ، ایــــــن لیلا كه خوارت كـــرده بود
درس عشقش بـــــــــی قرارت كرده بود
مـــــــــــــرد راهش باش تا شاهت كنم
صد چـــــــــو لیلی كشته در راهت كنم
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |