دروغگو دشمن شماست!
دروغگو دشمن شماست!
قطعا هر آدمي براي دروغ يا دروغهايي كه ميگويد، دلايلي دارد! درست است كه اين دلائل هيچگاه توجيه مناسبي نيست، اما دليل داريم تا دليل! گاهي از شخصي سوال شخصياي ميشود كه وي دوست ندارد حقيقت را كسي بفهمد! براي همين به دروغي متوسل ميشود تا شر فضول را بكَند (كه البته فضولياي كه شخصي را وادارد به دروغ كند هم كم از دروغ ندارد. آيتالله مانتهنيا هستم!)
ليكن گاهي علت دروغ اين مسائل نيست. اجباري در كار نيست. سوال يا مسئله شخصياي در كار نيست! حتي اگر چيزي نگويد اتفاقي نميافتد! گاهي علت دروغ چيز فرض كردن طرف مقابل و چيز نشان دادن خود است! به نظر من اين افراد به هيچ عنوان قابل اعتماد نيستند! بنده هم فردي هستم كه بعد از شنيدن اين دروغها از هر دوستي (تاكيد ميكنم، هر دوستي)، وي را با تمام خوبيها و بديهايش كنار ميگذارم. چون تمام ارزش و احترام آن شخص در نزد من از بين ميرود. حالا شايد اين اخلاق بد باشد اما من نميتوانم دوست داشتن اين آدمها را به خودم تحميل كنم.