پنجره را كه مى گشايى ! /. با ديوا ر روبرو چه ميكني / كه راه بر پرواز نگاه بسته است ؟! /.
روء يايت را در حدقه پنهان كن / تا دژخيم بو نبرد . / به بو ستا ن نيامد ي و شب شد /. ماه به محاق رفت /
باد - هرزه پو - زوزه كشيد / و زمين ! / به يك باره شكو فه و برگ. و بار را بلعيد . /. اكنون دل: / دلوي در چاه / پا ! /
وامانده ى راه /. و گرته هاي برف / بر مو و أبرو نشسته است .
فرزين عدناني
نوشته شده توسط فرزین عدنانی در جمعه پانزدهم مرداد ۱۳۹۵ |
اب گا هى / شعله ها ى سركش آتش را فرو مى نشاند / و به خيل تشنگا ن يا رى مى رسا ند .
و گا ه ! / به هيأت خيزابه ها يى كوه شكن / سازه هاى ساحل را مى رو بد / و غول ويرا نگرى را به فضا ها ى شهر مي كشا ند.
سرشت " اب " همين ا ست كه مولا نا گفت : / اب در كشتى ، هلاك كشتى است - اب در بيرون كشتى پشتى است / .
و اين را ز ى است كه تنها " ارا ده ى هستى " ميداند .
فرزين عدنانى
نوشته شده توسط فرزین عدنانی در جمعه هشتم مرداد ۱۳۹۵ |
...و اين خود ما را همواره اماده و گوش به زنگ نگاه ميدارد تا مراقب حفظ تعادل در امور و رفتار ، كرد أر ، و سخن گفتن خود باشيم و در هر زمينه ى ارتباطى سود بخشي ى متقابل را در نظر بگير يم . عامه ى مردم تصور ميكنند كه " درد" فقط عبارتست از اسيب ها و نارسا يى هاى فيزيو لوژيكى كه بر جسم وارد ميشود مانند درد معده ، كليه ، كيسه ى صفرا ويا جراحات وارده از طريق تصادفات ، درحاليكه دردهاى مهم بشرى. زا ييده ى "حرمان" ها هستند كه انسان را همواره در عرصه ى اجتماع وطبيعت ، سرگردان ، مضطرب، بلا تكليف و نا أرام نگاهميدارد ، و ما واكنش اين ناهمواريها وعذابها ى روحي و رواني را در پهنه ى اثار هنرمندان وبويژه شعرا و نويسند گان أدبيات داستانى مشاهده ميكنيم. هنگاميكه حافظ خطاب به افرينشگر هستي ويا معشوق ازلي خود ميگويد : " اين چه استغناست يارب ، اين چه قادر قدرت است / كاين همه سوز نهان هست و مجال آه نيست " در واقع از در د هايى سخن ميراند كه گويي پايدار و ازلي هستند ورآه حلي براي نابودي ومحو ان متصور نميباشد . يا هنگاميكه مي سرايد : " يوسف گمگشته باز ايد به كنعان غم مخور / كلبه ى أحزان شود روزى گلستان غم مخور " گويي كه او بشر را در عرصه ى هستي موجود ى أويز به اونگى مي بيند كه همواره بين شا دى وغم ، يا درد و ارامش به حال. نو سان و به نوبت از فاز ى به فاز ى در أمد و شد است .
نوشته شده توسط فرزین عدنانی در پنجشنبه هفتم مرداد ۱۳۹۵ |
كوهها! / سنگييا ن صبور بيابا ن / " ميخ ها ى زمين(١) / سر كشيده به كهكشا ن . /
چهره ى كوه ! / كتيبه ى اندوه / شرحه شرحه ى كشا كش دوران : / بو سه ى ا فتاب تموز /. زخم زمهرير زمستا ن.
سينه ! / انبا ره ى راز / افسا نه ها ى دور و دراز / پژ واك فسر ده ى روز گا ران .
دل ! / تنور تلا طم گداز ه ها . / پيكره ! / بستر باد و برف و بو ران / سر منشا ء جوشش چشمه ، / خروش رود / پيش قرا ول انچه
از اسمان . كوه ! / پديد ا ر شده اى استو أر ، / پا يدار / نما د " رنج شاد مانه " / الهام بخش استقا مت انسان .
(١) : تعبير قران مَجِيد
فرزين عد نا ني
نوشته شده توسط فرزین عدنانی در چهارشنبه ششم مرداد ۱۳۹۵ |
درد نشانه اى است كه بيان ميكند در رفتار ، كرد ا ر ويا گفتا ر ما نقص يا اشكالي بوجود ا مده كه حتما ميبا يستي مراتب ان بر رسي و راه علاج يا مداوا ى ان مشخص گرد د . اگر درد را ذاتي ى زندگي و انرا منشأ دانا يى و دردانه بدانيم ودر دريافت علتها ومد اوا نيز كوشش كنيم به دامنه ى تجارب و دا نائي و خرد جمعي مان افزوده ميشود و سلاماتي ، رفاه ، به زيستي و امنييت مقوله هايي عام و همگا نى شده و مطالبات ما بيش از پيش وسعت اجتماعي يافته وبتدريج سلطه ى قدرت بر أكثر يتي دانا، متحد ومتمركز بسمت وسوي ضعف و سستى ميگر ايد وچنانچه محو سلطه در زندگي ى أدمى إمكان پذير باشد تنها راه ان كسب دانايي است تا قدرتهاي پوپو ليستى نتوانند انسانها را تحميق كنند وبه انها دروغهاي شاخ دار بگويند و با تبليغات و طرحها و توطئه ها ى پنهان و اشكا ر انها را به بند تحقير و ذلت و خو ارى كشيد ه ، تبديل به گوشتهاى دم توپ كنند . دانايي جبر مسلط بر زندگي أدمى را كاهش داده وبا نور كه بر واقعييت مي تاباند اورا اماده. ميسازد تا مشگل ات فرا روى خويش را مديريت كرده وبا هشيا رى تدبير ها ى فردى را به عرصه ى شعور اجتماعي سوق داده وبه منش ازاد ى وازادگى وشجاعت إبراز وجود معنا دهد . اگر ما درد را نشانه ى عا مى از نا هموا ريها ى امور زندگي تلقى كنيم به محض نا ارامى خاطر به جستجو وكنكا ش ميپر دا زيم تا هرچه سريع تر علت انرا دريا بيم وا ين خود ما را همواره اما ده وگوش به زنگ نگاه ميدارد ...
نوشته شده توسط فرزین عدنانی در سه شنبه پنجم مرداد ۱۳۹۵ |
ميگو يند كه افلا طون گفته ا ست "درد منشاء دانا يى است " . اگر چنين باشد ، پس درد گوهر ى گرا نبها ست ، دردانه است . درد يا از سوز " جراحت " ا ست ويا از حسرت " حرمان" . جراحت يا از عفونت درون است ويا از حادثه ى بيرون ، وحرمان ، محروم شد ن از تحقق خواسته اى است كه به انجام نرسيده و نا كا مى ببار أورده است و بهر حال همه ى اينها نياز به بررسى وعلت يا بى و مداوا دارد ومجموعه اين أقداما ت سرچشمه ها دانستن ودانا يى است . هم بيمارى و هم حرمان ذاتى زيستن و هستندگي ى انسان است واز زمان تولد تا مرگ به ا نحا ء وأطوار و شيوه ها ى گوناگون در درون مان حضور دارد ، گاهى خفته است و اغلب بيد ا ر ، گاهى به هوش وحواس ما تنها تلنگرى ميز ند و زمانى نيز ، با سيلى ى محكم او جا كن ميشويم وبد نبال راه علا ج ميد ويم . انسان چون ا گا ها نه طالب بقاء و به زيستى و. امنييت ميباشد ، تاريخ حيات وزندگي ى او مملو از مخا طر ا تى است كه همواره در مسير حركتش قرار داشته ودا رد ، آدم نيا ندر تا ل وكرومانيون ، عصر يخبند ان ، عهد حجر ، مبا رزه با حيوانات وحشى ، تلاش برا ى ابزار سأزي ، سخنگو يى ، پيدا يش كمونها و قبائل ، مالكييت و سلطه ، جنگها ، استقرار قدرت و قدرتمند ى ، فقر و جهل ، پيدا يش امپراطوريها ، إسكندر ، هخامنش ، رم ، قرون وسطى ، رنسانس ، پيدا يش علوم و تكنولوژى ، جنبش ها ى مر د مى ، مبارزه ى فرهنگها وارزش ها......
نوشته شده توسط فرزین عدنانی در دوشنبه چهارم مرداد ۱۳۹۵ |
اگر چه انسان در موقعييت " هستى" تكون يافته و محدوده ى حيات خود را ا لزاما بايد در همين مسير سپرى نما يد ، اما قلمرو زيستن و حيات او به گونه اى نيست كه هر چه را نياز دارد و ميخواهد بتواند اماده و مهيا در اختيار گرفته وبه تصاحب در ا ورد ، بلكه او ناچار است كه با كار برد عقلا نييت و قوه ى فأهمه و كار و كوشش و زحمت ، واقعييت ها را بشنا سد وسپس انها را با نياز ها واحتيا جا تش متنا سب ساخته و بكار گيرد . نياز وخواست ، شناخت و سپس انتخاب و سازندگي مقوله هايى هستند كه به " ارزشي " بودن زندگي و أنسا نييت انسان معنا ميدهند وبأيد گفت كه تاريخ مدنييت در پهنه ي همين " پا را دا يم " قابل بررسى و ارزشگزارى ميباشد. بنا بر اين از طريق تحليل اين چها ر مقوله ( نياز ، شناخت ، انتخاب وسازندگى ) ميتوان باين فهم جامع و شامل ر سيد كه " در لحظه بودن " و در متن رويداد و" امر واقع " قرار داشتن ، تنها فرصت تحقق وتاءمين اين مجموعه از خواستها ي أساسى انسان ميباشد ، و انحراف از اين مسير ما را از طبيعت وسر شت وفطرت خود دور ميكند و گمرا هى و نا امنى و درد و رنج ببار مى اورد .
نوشته شده توسط فرزین عدنانی در پنجشنبه سی و یکم تیر ۱۳۹۵ |
هميشه بايد اين كلييت را در نظر داشته با شيم كه - خواسته يا نا خواسته - ما تا زنده هستيم و هوش و حواس و نيرو ى فاهمه مان كار ميكند ، در موقعييت " رويداد " ها قرار داريم و چه بخوا هيم و چه نخو ا هيم ، حواس ما با محسوسات در گير و نيرو ى فاهمه مان همواره. در حال پردا زش نشانه ها ى حسى است . هر گاه ما از تمركز بر اين " معنا" غفلت كنيم ، از فهم داده ها ى " رويداد" به ذهن عقب ميمانيم و انها را مد برانه در نمي يا بيم ودر نتيجه اعمال و رفتا رمان در لحظه خد شه دار شده ، بانتظا ر ات مورد نظر مان پاسخ مثبت نميد هد و. در نتيجه مطلوب پيش رو به درستى وبر حسب تدبير ى كه ا ند يشيد ه ايم متحقق نمي شو د و نا كا مى و نا ا رامي ى خاطر بهمراه. دارد . تمركز بر " رويداد" و "لحظه" را دريا فتن ، يك نوع ديالوگ و گفت مان " انديشه " با " وقايع " است كه ما را با زبان طبيعت و اجزاء ان اشنا و ماء نوس ميكند و جاذبه هايش ذهن را پو يا و درگير نگا هميدا رد . بأيد دانست كه اطفا ل از زمان تولد تا طي دوران كودكى و تا قبل از. رسيد ن به بلوغ فكري با واقعييتها ي درون " رويداد" ها زندگي ميكنند وياد گيريها ى پيچيده اى مانند شناخت رنگها ، اشكال ، فضا ومكان، راه رفتن ، سخن گفتن وغيره را قبل از رفتن به مهد كودك ومدرسه از طريق همين كنش و واكنش ها ياد ميگير ند.
نوشته شده توسط فرزین عدنانی در چهارشنبه سی ام تیر ۱۳۹۵ |
بيتوته!
در كنج ا طا ق .
نه نفتى در چراغ
نه اتشى در اجاق.
زندگي ! بارش ميغ و ماغ ،
سرب داغ . ً فرزين عدنانى
نوشته شده توسط فرزین عدنانی در سه شنبه بیست و نهم تیر ۱۳۹۵ |
بر خلاف حيوانا ت كه " ياد مان" ندارند، سا ختار عقلا نييت انسان بگونه ايست كه حس گير ى از واقعييت در ذهنش با قى ميما ند . ياد ها از حا فظه اش محو نمى شوند، بعبارت ديگر او هموا ره " ياد مان " داشته و خاطر ه مند است . ذهن آد مى يك مخزن بزرك بايگانى است كه طى زمان از انبو ه انواع خاطرات ، ياد ها ، مفاهيم ، با ور ها و أعتقا دات أنبا شته شده و ا طلا عات و دا نسته هايش از درون همين ارشيو بصورت خروجى ها ى ذهن به عمل و رفتار تبد يل ميگر دد ، و اين پروسه اي سخت جادو يى و شگفت اور است . از طريق همين يا د مان و خاطرا ت است كه انسان تاريخ مند ميشود و ميتواند انچه را كه در گذشته تجربه كرده بيا د ا ورد ، و كلاف پيچيد ه و بعضا گم ودر هم همين ياد ها ست كه اغلب ناخواسته پا پيچش ميشود واو را از ارتباط با " رويداد در لحظه جدا كر ده و خيالپردا زانه و متوهم در برهوت ذهنييا ت گذشته رهايش ميكند . اينكه ما هموا ره بايد سعى كنيم تا از ذخائر جارى ى ذهنمان مطلع بوده وبر طبقه بند ى ى ان وقوف داشته واز موقعييت موجود ان با انتخا بى هوشمندانه ومدبر انه بنفع پيشبرد امور جارى بهره بگير يم أصلى است كه موجب ميشود تا نيازها و مطلو بها يمان با امكا نا ت بهتر ى متحقق شده و امنييت خاطر و أر امش بهمرا ه داشته باشد.
نوشته شده توسط فرزین عدنانی در سه شنبه بیست و نهم تیر ۱۳۹۵ |
Let's block ads! (Why?)
