مشخصات مقاله
عنوان نشریه: فضاي جغرافيايي : بهار ۱۳۹۵ , دوره ۱۶ , شماره ۵۳ ; از صفحه ۵۷ تا صفحه ۷۶ .
عنوان مقاله: ارزيابي تحليلي گستردگي فضايي-کالبدي مناطق شهري و تاثير آن بر تغيرات کاربري اراضي با استفاده از GIS و RS (مطالعه موردي: شيراز طي دوره زماني ۱۳۶۶ -۱۳۹۲)
نویسندگان: اصغري زماني اكبر, احدنژادروشتي محسن, خداوندي عبداله
چکیده:رشد و گسترش فيزيکي شهر فرآيندي پويا و مداوم است و امروزه به يکي از معضلات فضاهاي شهري تبديل شده است که طي آن محدوده هاي شهري و فضاي هاي کالبدي آن ها در جهات عمودي و افقي باعث گسترده شدن شهرها به خارج از محدوده شهر مي شود و اراضي اطراف شهرها تسخير شده و تبديل به سکونتگاه هاي جديد مي شود. روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي-تحليلي استفاده گرديده است. در اين مقاله با استفاده از تصاوير ماهواره اي چند زمانه لندست ۵ و ۸ و با استفاده از تکنيک هاي پردازش تصاوير ماهواره اي تغييرات کاربري زمين در مقاطع زماني ۱۳۶۶ تا ۱۳۹۲ با تاکيد بر گسترش فضائي -کالبدي شهر شيراز مورد ارزيابي تحليلي قرار گرفته و با استفاده از فنون پيش بيني تغييرات کاربري زمين از جمله روش تلفيقي سلول هاي خودکار و زنجيره هاي مارکوف روند احتمالي گسترش شهر شيراز تا سال ۱۴۰۲ مورد پيش بيني قرار گرفته است. شهر شيراز به عنوان مهم ترين مرکز جمعيتي و کلان شهر جنوب ايران در سال هاي اخير مواجه با رشد بي رويه شهري بوده است، نتايج تحقيق نشان مي دهد که مقدار مساحت ساخته شده شهر شيراز از ۷۳۲۷ هکتار در سال ۱۳۶۶ به ۱۹۴۵۱٫۶۱ هکتار در سال ۱۳۹۲ افزايش يافته است. نتايج حاصل از مدل هاي آنتروپي شانون و هلدرن نشان مي دهد که مقدار آنتروپي شهر شيراز در سال ۱۳۶۶ برابر با ۲٫۴۷۷۷ بوده است، درحالي که ارزش Ln (9)=2.1972 است. اين مقدار در سال ۱۳۹۲، برابر ۲٫۶۹۵۷ بوده است. بر اساس مدل زنجيره مارکوف – سلول هاي خودکار، کاربري ساخته شده در سال ۱۴۰۲ در حدود ۲۳۰۹۶٫۶۱ افزايش داشته است که نسبت به سال ۱۳۹۲ حدود ۳۶۴۵ هکتار افزايش داشته است يافته هاي تحقيق نشان مي دهد که گسترش کالبدي-فضايي شهر شيراز در امتداد جنوب شرقي و شمال غربي مي باشد.
كليد واژه: گستردگي، آنتروپي، زنجيره مارکوف-سلول هاي خودکار، شيراز، GIS
دانلود فایل مقاله
