به نظر من تا حد خیلی زیادی ، این نقص به ضعف فرهنگی و ادب اجتماعی مربوطه ...
تو همه جای دنیا آدمای خوب و بد هستن . به همشون هم فحاشی میشه .
اما اگه فردی این رو بدونه که گفتار و زبان هرکسی نشانه ی شخصیت و ادب اونه ، هیچوقت به خودش اجازه نمیده در هیچ شرایطی ، به هیچ کسی ، چه آدم خوبی که اون ازش بدش میاد و چه آدمهای بد ، توهین بکنه و بهشون دشنام بده .
روزی لئون تولستوی در خیابانی راه می رفت که ناآگاهانه به زنی تنه زد.
زن بی وقفه شروع به فحش دادن و بد و بیراه گفتن کرد.
بعد از مدتی که خوب تولستوی را فحش مالی کرد، تولستوی کلاهش را از سرش برداشت و محترمانه معذرت خواهی کرد و در پایان گفت: مادمازل من لیو تولستوی هستم.
زن که بسیار شرمگین شده بود، عذر خواهی کرد و گفت: چرا شما خود تان را زودتر معرفی نکردید؟
تولستوی در جواب گفت: شما آنچنان غرق معرفی خود تان بودید که به من مجال این کار را ندادید...
... اندکی تـــــأمل لطفـــــاً ...
