ونزوئلا؛ کشوری دوست اما گرفتار بحران

کاراکاس - ایرنا - ونزوئلا کشور دوست ایران که نقش مهمی در حضور و گسترش ارتباطات ایران با کشورهای منطقه آمریکای لاتین داشته است و اکنون با بحران سیاسی و اقتصادی دست و پنجه نرم می کند، برای نخستین بار میزبان وزیر امور خارجه دولت یازدهم است. به گزارش خبرنگار اعزامی تفریح خوب ، دکتر محمد جواد ظریف در مدت حضور چند ساعته اش در کاراکاس قرار است با نیکولاس مادورو رییس جمهوری و خانم السی رودریگز دیدار و در باره مسائل مورد علاقه گفت وگو کند. علاوه بر مسائل دوجانبه و چند جانبه منطقه ای، بررسی راههای ایجاد ثبات در بازار نفت و برگزاری اجلاس سران جنبش عدم تعهد در ونزوئلا از جمله مهمترین محورهای مذاکرات او ارزیابی می شود. ونزوئلا در اکثر سازمان‎های منطقه ای و بین‏ المللی از جمله سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) عضویت دارد. این کشور همچنین خود موسس سازمان های منطقه‎ای مانند آلبا، سلاک، اوناسور و پتروکاریبه بوده و در سازمان کشورهای آمریکایی و مرکوسور (رئیس دوره ای کنونی) نیز عضویت دارد. قرار است از ماه سپتامبر 2016 نیز ونزوئلا ریاست جنبش عدم تعهد را عهده‎دار شود. ریاست کنونی این جنبش در حال حاضر بر عهده ایران است و انتظار می رود دکتر حسن روحانی رییس جمهوری برای تحویل ریاست بزرگترین سازمان کشورهای مستقل دنیا به ونزوئلا، به کاراکاس سفر کند. از دیگر نقاط اشتراک این کشور با ایران در مجامع بین‎المللی، حمایت از آرمان فلسطین، مخالفت با سیاست های سلطه گرانه آمریکا و نیز دفاع از مواضع بین‎المللی کشورمان در عرصه های گوناگون است. زمان رسمی برقراری روابط سیاسی میان دو کشور و ایجاد سفارتخانه به 50 سال پیش بر می گردد. ونزوئلا سال 1346 در تهران وایران سال 1351 در کاراکاس نمایندگی های سیاسی خود را دایر کردند. از سال 1998 با روی کار آمدن هوگو چاوز رییس جمهوری فقید ونزوئلا که بر اندیشه سیاسی و حاکمیتی سوسیالیسم ومخالفت با الگوی نظام سرمایه داری غربی تاکید داشت ، همکاری‎های دوجانبه میان دو کشور ایران و ونزوئلا بخصوص در زمینه‏‎های بین‎المللی بسیار نزدیک تر شد. از آن زمان تا سال 2013 روسای جمهور دو کشور سفرهای متعدد و متقابل به پایتخت‎های یکدیگر داشته‎اند. رئیس جمهور کنونی آقای نیکلاس مادورو نیز دوبار در پاییز 93 و زمستان 94 سفری به کشورمان داشته است. **جمهوری بولیواری ونزوئلا در یک نگاه ونزوئلا در سال 1522 میلادی به استعمار اسپانیا درآمد و در سال 1811 استقلال خود را بدست آورد. این کشور اکنون دارای 31 میلیون و 416 هزار نفر جمعیت و مساحت آن 916.445 کیلومتر مربع است (صرف نظر از اختلافات مرزی با کلمبیا و گویان). تعداد ایالت‎ها: 23 و تعداد شهرهای آن 335 است و از نظر جغرافیایی با ایران 8:30- ساعت اختلاف دارد. **اقتصاد این کشور بیش از 95 درصد به ارز حاصل از صادرات نفتی وابسته بوده و به رغم وجود زمینه‏های بی‎شمار برای تولید، وارد کننده کالاهای خارجی است. از نظر منابع معدنی از جمله طلا، بوکسیت، الماس، و آهن بسیار غنی است. صندوق بین‎المللی پول تورم را در سال 2016 معادل 730 درصد تخمین زده و GDP ونزوئلا را حدود 185 میلیارد دلار اعلام کرده است. شرکای تجاری مهم (واردات): آمریکا، چین، برزیل، (صادرات): آمریکا، چین، هند، کوبا. خالی شدن خزانه، کاهش قیمت نفت و بدهی‏های سنگین خارجی اقتصاد ونزوئلا را در وضعیت بسیار دشوار قرار داده است. با این حال زمینه‎های همکاری اقتصادی مشترک در وضعیت فعلی بین ایران و ونزوئلا در بخش های کشاورزی و دامداری، مواد غذایی، بهداشت و درمان وجود دارد. **اطلاعات سیاسی و حکومتی به غیر از مجلس که اکثریت کرسی های آن در اختیار احزاب مخالف دولت با گرایشات راستگرایانه (ائتلاف میز وحدت دمکراتیک: MUD) قرار دارد، قوای مجریه و قضاییه و نهادهای وابسته به آن همگی در همسویی با دولت هستند. احزاب مخالف دولت (اپوزیسیون) در تلاش است تا با برگزاری همه پرسی، سلب صلاحیت رئیس جمهور، وی و دولت سوسیالیست وی (ائتلاف حزب متحد سوسیالیست ونزوئلا: PSUV) را بعد از 17 سال حاکمیت برکنار کنند. همین موضوع موجب بروز بحران جدی سیاسی در ونزوئلا شده است. 1551 ** شبس ** 1574 منبع - copyright

Let's block ads! (Why?)