از اواسط سال 88 بحث بازیافت زباله های الکترونیکی شروع شد. این حرفه، توی کشورهای دیگه یه شغل عادی به حساب میاد، اما توی ایران مدت هاست که مردم از ارزش زباله های الکترونیکی غافل بودن.
من شخصا بهتون این کار رو پیشنهاد می کنم و از توجیه اقتصادی ای که داره کاملا مطمئنم. شما توی این بازار، رقبای زیادی ندارید. یادتون باشه که همیشه اولین ها موفق ترن.
نمی دونم با کار خرید و فروش ضایعات آهن آشنایی دارید یا نه، توی کار ضایعات آهن ، شما حجم زیادی از آهن آلات رو می خرید و هنگام خرید نسبت به وزن اون به فروشنده پول میدید. توی اون بار ممکنه ریل قطار، لیفتراک اوراق شده، تیر آهن و حتی براده آهن باشه. حالا شما باید با این بار چی کار کنید؟ ریل های راه آهن و سایر آهن آلات رو مسلما به یه خریدار ضایعات دیگه می فروشید اما اگر زرنگ باشید لیفتراک رو نگه می دارید و تعمیرش می کنید و به عنوان لیفتراک دست دوم می فروشید، این طوری سود بیشتری به دست میارید. حالا؛ گاهی اوقات هم پیش میاد که بعد از این که بار ضایعات رو خریدید، می بینید که توی گونی ها بیشتر از آهن با گچ و سنگ پر شده، و سرتون کلاه رفته.
اینها رو گفتم تا یه کم ذهنیتتون رو باز کنم، می دونم که ربطی به سوالتون نداشت.
حالا شما باید با یک سوله از زباله الکترونیکی چی کار کنید؟
بسیاری از قطعاتی که توی بار ضایعات شما هستن، جز مس و طلایی که دارن، ارزش دیگه ای ندارن، شما باید اونها رو شناسایی کنید و جمع کنید و ببرید سمت میدان شوش تهران، اونجا خریدارهایی هستن که این بار رو از شما می خرن.
اما بعضی از قطعات رو می تونید به عنوان کالای الکترونیکی دست دوم بفروشید. یا بعضی ها نیاز به تعمیر دارند. اونها رو هم باید شناسایی کنید و توی بازار بفروشید.
اما در آخر، مهمترین چیز اینه که شما باید اطلاعات کاملی نسبت به سخت افزارهای کامپیوتری داشته باشید تا بتونید قطعات رو شناسایی کنید و تشخیص بدید که کدوم ها به کار میان و کدومها به کار نمیان. یا این که با کسی که چنین تبحری داشته باشه شریک بشید. این خیلی مهمه، چون ممکنه توی اون سوله چیزی جز یه مشت آتا آشغال نباشه، و بار ارزشمندی نباشه. شما زمانی سود بیشتری کسب می کنید که قطعات رو به عنوان کالای دست دوم توی بازار بفروشید.
امیدوارم تونسته باشم کمکتون کنم.
موفق باشید
