آماره ي موران عمومی فقط خوشه بندي کلی متغیر دما را نشان می دهد، اما نمی تواند براي تشخیص الگوي ارتباط فضایی دما در محدوده ي همسایگی استفاده شود. براي آشکارسازي الگوي فضایی تفاوت هاي محلی از آماره ي خودهمبستگی فضایی موران محلی استفاده میشود. این شاخص تفاوت فضایی مقادیر دما را بین هر سلول و سلول هاي مجاورش اندازه گیري کرده و معنی داري آن را نیز ارزیابی می نماید. آماره ي موران محلی شکل تجزیه شده ي آماره ي موران عمومی است.
مشابه با آماره موران عمومی، نتایج آماره موران محلی را می توان بوسیله ي نمرات Z آزمون کرد. یک سطح اطمینان مشخص می شود، اگر سلول i معنی داري مثبت داشته باشد(یعنی یک عدد مثبت باشد)، مقدار دماي سلول i شبیه به مقدار دماي سلول هاي مجاور آن است. چنانچه مقدار Ii یک عدد مثبت بزرگ باشد، نشانگر یک محدوده ي خوشه بندي قوي است. از سوي دیگر، اگر مقدار Ii منفی و معنی دار باشد، مقدار دماي سطحی سلول i تفاوت زیادي با سلول هاي مجاورش دارد که نشان دهنده ي همبستگی فضایی منفی است. براي اجرا و محاسبه ي شاخصهاي موران(عمومی و محلی) از نرم افزارهاي ARC GIS 9.3 و GeoDa استفاده شد. در این نرم افزارها پس از اجراي شاخص موران محلی، نقشه ي معنی داري موران محلی ایجاد می شود. با استفاده از نقشه ي مزبور خوشه هاي محلی و نوع آنها شناسایی شدند. علاوه بر نقشه ي معنی داري موران محلی، نمودار پراکندگی موران کمک کرد تا نوع خودهمبستگی فضایی که بین مکانها وجود دارد تعیین شود. این نمودار داده ها را به چهار گروه تقسیم می کند: : نقاطی که داراي دماي بالا هستند و از اطراف نیز بوسیله ي نقاطی دربرگرفته ۱ نقاط بالا- بالا شده اند که داراي دماي بالاهستند. با توجه به نحوه ي پراکندگی این نقاط خوشه هاي داغ (جزیره یا جزایر حرارتی) شناسایی شدند. : نقاطی که داراي دماي پایین هستند و از اطراف نیز بوسیله ي نقاطی ۲ نقاط پایین- پایین دربرگرفته شده اند که دماي پایینی دارند. با توجه به نحوه ي پراکندگی این نقاط خوشه هاي خنک (جزیره یا جزایر خنک) شناسایی شدند.
