به گزارش جام جم آنلاین، چهار قرن پیش از این تاریخ کنستانتینوپل (قسطنطنیه) پایتخت امپراتوری رم شرقی تحت تاثیر فرهنگ یونانی و مذهب ارتدوکس بیزانس نام گرفت و پایتخت امپراتوری بیزانس شد.
امپراتوری بیزانس توانست به دلیل استحکامات پایتختش کم و بیش در مقابل تهاجم اقوام مختلف مقاومت کند.
تا اینکه سلسله سلجوقیان در ایران و ماوراءالنهر قدرت را در دست گرفت و خلفای عباسی بغداد را مطیع خود کرد.
ظاهرا خلیفه عباسی قدرت داشت اما قدرت واقعی در دست شاه سلجوقی بود.
آلب ارسلان ، پادشاه سلجوقی برای گسترش قلمرویش ارمنستان و بخشی از ترکیه امروزی را تصرف کرد.
دیوژینوس ، امپراتور بیزانس از پیشروی سلجوقیان و از دست رفتن ارمنستان نگران شد و یک لشکر 100 هزار نفری را تشکیل داد.
نرمان های ماجراجو و جنگاور بخشی از سپاه دیوژینوس را تشکیل می دادند. او با این سپاه عظیم به مقابله با آلب ارسلان ، پادشاه سلجوقی شتافت.
در ملازگرد در نزدیکی دریاچه وان و در سرزمین ارمنستان آن روزگار جنگ سختی میان سپاه دیوژینوس و لشکر آلب ارسلان درمی گرفت که در این جنگ سپاه امپراتوری بیزانس توسط ارتش سلجوقی درهم شکسته شد و دیوژینوس به اسارت درآمد.
در روز 19 اوت سال 1071 میلادی لشکر امپراتور بیزانس توسط سپاهیان آلب ارسلان پادشاه سلجوقی در ملازگرد درهم شکسته و مضمحل شد.
هزاران نفر از سپاهیان بیزانس از جمله دیوژینوس ، امپراتور بیزانس اسیر شدند. آلب ارسلان با احترام با دیوژینوس رفتار کرده و مقام او را محترم شمرد و مدتی بعد او را آزاد کرد تا به بیزانس بازگردد.
پس از آزادی ، دیوژینوس به پایتختش بازگشت اما در غیاب او توطئه ای شکل گرفته بود و هم میهنانش چشمان دیوژینوس را از کاسه درآورده و او را از سلطنت خلع کردند و جنگ قدرت در امپراتوری بیزانس درگرفت.
ده سال پس از شکست ملازگرد ، سلجوقیان سراسر منطقه آسیای صغیر را از چنگ امپراتوری بیزانس بیرون آورده و متصرف شدند. شهر بیزانس به شدت در معرض تهدید سقوط قرار گرفت اما غربی ها به کمک آنها شتافتند و جنگ های صلیبی آغاز شدند که فقط برای مدتی سقوط بیزانس را به تاخیر انداختند.
شکست ملازگرد مقدمه اشغال آسیای صغیر و منطقه آناتولی توسط سلجوقیان شد ، که سرانجام پس از گذشت 382 سال از این تاریخ عثمانی ها یکی از شاخه های سلاجقه آناتولی موفق به فتح بیزانس ( قسطنطنیه) شدند
