آه که دیدن آسمان شب، چه فکرها و تخیل‌ها را در آدم برنمی‌انگیزد.این مشاهده و تأمل از یک سو، آرامش‌‌بخش است و از سوی دیگر شاعرانه. ضمن اینکه می‌تواند یادآور هیشگی خُردی ما در مقابل فضای بیکران باشد یا اینکه تلنگری دائمی باشد به نژاد بشر که چه مرزهای زیادی برای پیمودن هنوز وجود دارند.
اما در مقام عمل، این همه روشنایی‌های مصنوعی، ظاهر شب‌های ما را تغییر داده‌اند. طوری که گاهی دیدن کهکشان راه شیری، برایمان در حکم آرزو می‌شود.
به تازگی ناسا بر اساس اطلاعات جمع‌آوری شده از روشنایی شهرهای دنیا از طریق ماهواره‌ها، اطلسی از دنیا منتشر کرده است که نشان می‌دهد، تنها اقلیتی از ما قادر به دیدن کهکشان راه شیری هستند.
در نقشه‌ای که می‌بینید در مناطق زردرنگ، شدت آلودگی نوری، در حد متوسط است، اما آنهایی که در مناطق سرخ‌رنگ هستند، کلا نمی‌توانند کهکشهان راه شیری را ببینند.
برآورد ناسا نشان می‌دهد که کلا یک سوم انسان‌ها نمی‌توانند کهکشان راه شیری را ببینند. البته در برخی مناطق این درصد محرومیت بالاست که شامل ۶۰ درصد اروپایی‌ها و ۸۰ درصد ساکنان امریکای شمالی می‌شود.
تصور را در ابعاد بزرگ می‌توانید در اینجا ببینید.
منبع

آیا می‌دانستید که یک سوم انسان‌ها نمی‌توانند کهکشهان راه شیری را ببینند؟ اطلس جدید از روشنایی‌های مختل‌کننده دید آسمان شب