با وابستگی کودک به وسایلش چه کنیم؟
شاید تعجب کنید وقتی یکی از کودکان فامیل یا آشنا را در بیشتر مواقع فقط با یک دست لباس می‌بینید یا هر وقت او را دیده‌اید یک اسباب بازی خاص به دستش بوده و هر جا رفته آن را همراه خود داشته است. این اتفاق به دلیل وابستگی کودک به آن لباس یا اسباب بازی خاص است. این نوع #وابستگی_کودک_به_وسایلش گاهی باعث آزار والدین می‌شود. مشکل دیگری که وجود دارد این است که وابستگی کودک به اسباب بازی یا لباسی که دارد برای خود او هم تنش‌زا می‌شود و آن هم زمانی است که وسیله مورد نظر را گم کند یا منزل کسی جا بگذارد یا اصلا به دلیل استفاده زیادی که از آن کرده خراب شده و دیگر قابل استفاده نباشد. اینجاست که کودک با تنش روانی بدی روبرو شده و روزهای متمادی را با گریه و زاری سپری می‌کند. اما فکر می‌کنید علت اصرار و پا‌فشاری کودک برای این رفتار چیست؟ دکتر روانشناسی به نام دانیل سیگل بر این باور است که ریشه این رفتار به دلیل حس آرامش و امنیتی است که وی از آن وسیله دریافت می‌کند. دیگر متخصصین بر این باورند این اتفاق به این دلیل است که کودک هنگام تولد خود را با مادر یک واحد می‌بیند اما پس از چند ماه پی می‌برد او و مادر هر کدام جدا هستند و همین امر باعث #اضطراب_کودک می‌شود در نتیجه به دنبال کسب آرامش و یکی شدن به دنبال یک جایگزین می‌گردد که همیشه در کنارش باشد و این جایگزین عروسک، لباس یا وسایلی دیگر است. در نتیجه هرگاه از اسباب آرامش خود دور شود یا آن را نبیند مسلم است که بهم می‌ریزد و بی‌تابی می‌کند. این اشیا که به گفته چنین متخصصینی، انتقالی و گذراست به طور موقت جایگزین مهر و توجه والدین می‌شوند. البته سن و سال کودک تا سه سالگی این رفتار را توجیه می‌کند و ما هم تأکید می‌کنیم نباید بر او سخت بگیرید. باید به او و اسباب آرامشش احترام گذاشته و شرایط او را درک کنید اما ادامه آن باعث ایجاد مشکلاتی در بزرگسالی می‌شود. در نتیجه بهترین کار این است که بدانیم در قبال این عمل فرزند خود چه عکس‌العمل منطقی را انجام دهیم. راهکارهای مقابله با وابستگی کودک به وسایلش • علت رفتارش را جستجو کنید شاید این سؤال به ذهن شما هم خطور کرده باشد اصلا چرا باید یک کودک به دنبال آرامش باشد؟ مگر آرامش او سلب شده که حالا با وابستگی به وسایلش قصد تجدید آن را دارد؟ پاسخ ما به این سؤال مثبت است. او گاهی از محیط پیرامون، رفتارهایی که می‌بیند یا مسائلی دیگر، آرامش خود را از دست می‌دهد و دچار استرس می‌شود. گاهی این استرس به دلیل رفتاری است که ما با او داریم. مثلا برای رفتن به مهمانی عجله می‌کنیم یا در برخورد با افراد جدید یا محیط‌هایی خارج از خانه توقع داریم مانند آدم بزرگ‌ها رفتار کنند و هنگامی که آنها با این مسائل روبرو می‌شوند سعی در کم کردن استرس خود می‌کنند و یکی از راه‌هایی که به ذهنشان می‌رسد پناه بردن به وسایلی است که دوستش دارند. در نتیجه با شناسایی مسائلی که به او استرس می دهد شما می توانید قدم بزرگی بردارید. به عنوان مثال صبح‌ها زودتر از خواب بیدار شوید تا برای بیرون رفتن از خانه عجله نداشته باشید. • اسباب آرامش او را بپذیرید همانطور که در بالا گفتیم این رفتار کودک در دورانی که نو‌پاست طبیعی است و پذیریش این موضوع از سمت شما باعث می‌شود با او مقابله مستقیم نداشته باشید. پس به خواسته او احترام گذاشته و به آنچه باعث آرامشش می‌شود اهمیت بدهید. درک او توسط شما باعث آرامش او خواهد شد. • علایق دیگرش را شناسایی کنید قطعا او به وسایل دیگری هم علاقه دارد. در مواقعی که وسیله خاص او در دسترس نبود یا آن را گم کرده بود ذهن او را به دیگر وسایلش معطوف کنید. خلاقیت داشته باشید و با شناختی که از فرزند خود به دست آورده‌اید دیگر علایق او را شناسایی کرده حواس او را به سویی دیگر پرت کنید. سعی کنید در مواقعی که حریفش نشدید و نتوانستید از ترفند بالا استفاده کنید با کمی همدردی و گفتن اینکه متوجه ناراحتی او هستید اجازه دهید کمی به حال خودش باشد تا آرام شود. البته انتظار نداشته باشید او سریع رفتار معقولی از خود نشان دهد. ممکن است او پس از گریه و زاری، داد و بی‌داد کرده و پرخاشگری کند. مراقب باشید که مبادا از کوره در رفته و واکنش تندی نشان دهید. اجازه دهید او نارحتی‌اش را بروز داده و سبک شود. این وابستگی ماندگار نیست البته به شرط آنکه توسط شما درست مدیریت شود. بنابراین حوصله و صبرتان را در حل این مسئله به یاری بگیرید.
