۱_به شخصیت او احترام بگذاریم؛در این صورت با ما احساس راحتی کرده و درد دل می کند.
۲_بدون هیچگونه سرزنش, انتقاد و یا تحقیر , بر رفتار نامطلوب فرزندمان ایست کرده و نظرش را درباره ی آن موضوع جویا می شویم.
۳_بحث را با پرسش منظور دار شروع نکنیم؛اگر از فرزندمان بپرسیم："از صبح تا بحال کجا بودی"یا "معلومه چه میکنی؟" چیزی
جز پرخاشگری, جواب های نامفهوم و دروغ عایدمان نمی شود.
۴_صحبت هایمان را با سؤال های کلی شروع کنیم , تا بحث کم کم پا بگیرد مثلا："خوب!امروز چه کارها کردی؟" یا"از دوستات چه خبر؟
