طوفان خاطرات به جا مانده بر این سخره پر از رخنه
تصویر
آری تصویری که همواره در حال اجرای صحنه های تکراریست
نوای لذت بخش نگاهی که در میان سایه های نبودنت محو می شود
واهمه ای به وسعت شب های تنهاییت
توهمی به عمق راز چشمانت
لگامی ناگسستنی بر لحظه های این روزگار پر از دوریست
آنچه می ماند
تلاشیست مستغرق در رویای رجعتی نا بهنگام
رجعتی پس از عروجی لاجرم
شاید هم
سقوطی ناگزیر...
