پدر و مادرها انتظار دارند فرزندشان بهترین، با‌هوش‌ترین، فعال‌ترین و موفق‌ترین فرد روی کره زمین باشد. از این رو دست به هر زحمت و تکاپویی در امر #تربیت_فرزند می‌زنند تا آن را در آن جایگاهی ببینند که که خودشان دوست دارند. از طرفی بچه‌ای که در طرف دیگر قضیه است موجودی بازیگوش، گاهی بی‌دقت و تنبل و گاهی هم از زیر درس در رو و علاقمند به خرابکاری یا بازیگوشی است. در این شرایط دوگانگی بزرگی بین والدین و فرزند ایجاد می‌شود. بچه می‌خواهد خودش باشد و والدین می‌خواهند فرزند، کسی بشود که خودشان دوست دارند.  در سنین کودکی هم که زور والدین از بچه‌ها بیشتر است با هر ترفندی بچه را به سمت و سویی سوق می‌دهند که متاسفانه در بیشتر مواقع به ضرر فرزند تمام می‌شود.  آسیب‎هایی که به فرزندتان‎ می‎رسد: •    بچه بچگی نمی‌کند سن کودکی که باید سرشار از هیجان و بالا و پایین پریدن و شیطنت بچه باشد دائم از این کلاس و به آن کلاس رفتن است و کسب مهارت‌هایی که به درد کودک نمی‌خورد. اگر بچه در سنی که باید کودکی کند از چنین موهبتی محروم باشد مشکلاتی عجیب و نگران کننده یقه او را خواهد گرفت. •    دچار افسردگی می‌شود وقتی کودک به علایقش نرسد، آنچه دوست دارد را کسب نکند و با او مطابق سن و سالش رفتار نشود مسلم است که به افسردگی دچار می‌گردد چرا که ذهنش از چیزهایی پر می‌شود که او را خسته کرده و فرصتی برای پرداختن به نیازهای سنش را ندارد. •    وقتش تلف می‌شود به طور مثال کودک دارای توانایی در زمینه موسیقی یا ورزش شناست. اگر او در این راستا درست پروش پیدا کند به یکی از بهترین‌های این هنر تبدیل می‌شود اما گاهی والدین با توجه به علاقه یا گرایش خود به مهارتی دیگر، کودک را به کلاس‌هایی می‌برند که جز تلف کردن وقت او و هزینه‌ گزاف، آن هم بدون هیچ نتیجه‌ای چیز دیگری عاید فرزندشان نمی‌شود. •    استعدادهایش کور می‌شود اگر طبق روند بالا فرزند مسیر درستی را طی نکند باعث می‌شود استعدادهای واقعی او کشف نشده و به آنچه واقعا توانایی دارد نائل نگردد. کسی که به طور مثال می‌تواند یکی از بهترین‌های نقاشی باشد اما به دلیل موارد بالا در بزرگسالی بی هیچ علاقه‌ای وارد رشته ریاضی یا پزشکی می‌شود و این یعنی تبدیل از حداکثری به حداقلی. و البته اتفاقاتی دیگر که در این مسیر می‌افتد و کودک را از آنچه که باید باشد دور می‌کند. این اتفاق زمانی تشدید می‌شود که پدر و مادر درصددِ تحقق کم و کاستی‌های درونی و سنین کودکی خود، سلیقه و علاقه خود را به وی تحمیل می‌کنند. حالا با این اوصاف یک مادر یا بهتر است بگوییم والدین چه باید بکنند تا کودکشان به جای دلزده شدن و فرار از تلاش و رسیدن به کمال، در نقطه‌ای بایستند که باید باشد. موارد زیر قسمتی از این راهکارهاست: •    توانایی‌های کودک را کشف کنید به بازی‌هایش توجه کنید، به حرفها و آرزوهایش دل بدهید و نقاشی‌هایش را با دقت بیشتری بررسی کنید. او را در بازی‌های جمعی شرکت داده و ببینید با دوستانش چگونه بازی می‌کند. چه حرف‌هایی بینشان رد و بدل می‌شود. او را در موقعیت‌های تصمیم‌گیری قرار دهید و از او بخواهید نظرش را بگوید. با این مسائل تا حدی با نیازها، افکار، ظرفیت‌ها، علایق و توانایی‌هایش آشنا می‌شوید و این کشف استعداد کودک توسط شما اولین مرحله از مسیر موفقیت اوست. •    شرایطش را درک کنید هر کودک در هر سن و شرایط خانوادگی که دارد یک سری محدودیت‌ها، نیازها و البته ظرفیت‌هایی دارد که با توجه به آن باید روش آموزشی و مهارتی مختص وی در نظر گرفته شود. البته ممکن است بسته به شرایطش ناچار به اِعمال محدودیت‌هایی هم شد. •    از بازی‌های فکری غافل نشوید برخی #بازی‌های_فکری به ما نشان می‌دهند کودک چقدر توانایی فکری دارد. از طرفی ورزیده شدن ذهن و فکر کودک در این بازی‌ها بالا می‌رود. خلاقیت و مهارت حل مسئله برایش جالب و عینی می‌شود و او با این شرایط میزان توانایی خود را نشان می‌دهد. این را بپذیرید که کمال‌طلبی خوب است اما گاهی افراط در آن، بچه را حتی از معمولی بودن هم دور می‌کند. درست است مسائل اجتماعی بر شکل‌گیری و انتخاب مهارت بسیار مهم است اما مهمتر از آن، خود کودک است. هر کودک توانایی و استعداد خاص خود را دارد و این مسئله می‌طلبد برای هر کدام از روشی خاص در آموزش و مهارت استفاده شود. البته به دلیل یکسان بودن نظام آموزشی این مسئله به طور کامل اتفاق نمی‎افتد اما با شناختی که از فرزند خود به دست می‎آورید و مدیریتی که در تعامل با او دارید می‌توانید تا حدی، او را به سمتی درست هدایت کنید. پس با توجه به خصوصیات فرزند خود، روش مخصوص او را بیابید و کمکش کنید تا در حد خود و جایگاهی که دارد رشد کند. به حرف مردم، فامیل و دوستان هم خیلی توجه نکنید. شاید آنها فرزندتان را با فرزند خود مقایسه کنند با این مضمون که فرزند آنها مسلط به زبان دوم و موسیقی و پیانوست اما بچه شما فقط خوب قصه تعریف می‌کند. مطمئن باشید اگر کودک شما آن کار را با علاقه و از روی استعداد انجام دهد به مراتب موفق‌تر از کسی است که زبان دوم و پیانو را به زور مادرش آن هم با هدف فخرفروشی انتخاب کرده است.

توانایی‎های کودک خود را بشناسید