چند روز پیش، یکی از دوستان بعد از خواندن مطلب « دنیا چقدر بزرگ است؟ (یک سری اطلاعات نجومی در یک ویدئوی یک ساعتی از مهندس نیرومند) » پیشنهاد داد که فیلم InterStellar را ببینم. (من سال‌هاست که فیلم‌های سینمایی چه ایرانی و چه خارجی را به خاطر فسادی که در همه‌شان وجود دارد نمی‌بینم اما چون این دوستمان گفته بود که حتی یک فریم ممیزی هم ندارد من دانلود و تماشا کردم)
می‌خواهم به شما هم پیشنهاد کنم که با احتیاط آن‌را تماشا کنید:

فیلم جالبی به نظر می‌رسد. البته بسیار سنگین است و من داده‌ام چند نفر دیگر ببینند و برایم تفسیرش کنند!! ضمن اینکه گفتم «با احتیاط» آن‌را ببینید. یعنی همانطور که در مطلب « دانستنی‌های خطرناک » گفتم، ممکن است یک دانستنی خطرناک باشد، پس اگر جنبه ندارید، یا نبینید و یا اگر دیدید، خیلی به آن فکر نکنید!
من ابتدا توضیحات خصوصی این دوستمان را قرار دهم:

فیلم‌ش بیشتر شبیه به مستنده... سه ساعته! جالبه که حتی یک فریم ممیزی هم توش نیست... مشاور و مدیر اجرایی فیلم یه فیزیکدان بوده!‌ اصلن ایده اولی‌ش هم از خودش بوده... و طبق ادعای خودشان در فیلم هیچ‌کدام از قوانین فیزیکی نقض نمیشه و همه حدسیات منشا علمی داشته نه تخیل نویسنده... راستش رو بخوایی فیلم خیلی خاصی هم نیست چه بسا یه جاهایی خسته کننده هم باشه ولی همه‌اش به یک سکانس فیلم به نظرم می‌ارزه اون هم وقتی‌ه که قهرمان فیلم به درون سیاهچاله سقوط می‌کنه و بعد.... !! اونجاست که میتونی بعد زمان را لمس کنی و بعد نسبت به همه اطراف‌ت نگاهت تغییر کنه... اینکه زمان آن به آنش یک وجود خارجی داره و اینکه در قیامت گفته شده ما عین عمل خودمان را می‌بینیم یا اینکه موقع مرگ همه زندگی‌مان از جلوی چشممان رد می‌شه یا اینکه بعضی طی الزمان دارند.... یعنی چی!

 
آیا از نظر علمی نیز هر پایی که به سنگ می‌خورد، مفهومی دارد؟
چند باری در گذشته گفته‌ام که اگر شما اهل توجه به طبیعت باشید، خیلی سریع می‌فهمید که طبیعت دارد با شما صحبت می‌کند! نمونه‌هایش را من بارها در جاهای مختلف آورده‌ام. مثلاً یک سؤالی در ذهن شما هست، یک دفعه رادیوی ماشین شما به طوری که کاملاً توجه شما را (و نه دیگران را) جالب کند پاسخ آن سؤال را به شما می‌رساند. البته همانطور که در مطلب « چرا باید از مغز خود استفاده کنید؟ » و « خودکنترلی (خودمهاری)، عامل اصلی موفقیت (Self-Control) » گفته بودم، انسان هر چه گناه کند، مغزش طوری تغییر می‌کند که توجه‌ش نسبت به اطراف خودش کمتر می‌شود ، بنابراین این صحبت‌ها برای هر کسی قابل هضم نیست و ممکن است انکار کند و حتی با بیان آن‌ها متهم به خرافات و... بشوی! اما آن‌ها که اهل این توجه‌ها هستند، خوب می‌فهمند که دنیا لحظه‌به‌لحظه با شما صحبت می‌کند و شما را هدایت می‌کند. فقط باید بتوانید دنیا را رمزگشایی کنید. (که من در مطلب « رمزگشایی » در مورد آن به طور مفصل صحبت کرده بودم)
حتی ما قرار بود و هست که یک بازی با همین سناریو تولید کنیم. چندی پیش به یکی از افرادی که درگیر این موضوع بود بخشی از سناریو را اینطور توضیح داده بودم:

در این بازی شخص در یک شرایطی (مثلاً در یک خونه) گیر می‌کنه و راه خروج از خونه، توجه به اتفاقات پیرامونش هست. مثلاً کلید درِ یک اتاق رو می‌خواد، یک دفعه پاش گیر می‌کنه به یک قوطی و صدای قوطی جلب توجه می‌کنه. کاربر باید متوجه بشه احتمالاً کلید در اون قوطی هست یا مثلاً وقتی از کنار رادیو عبور می‌کنه یک دفعه یک صدایی از رادیو شنیده می‌شه که پاسخ معماست، یا مثلاً بین یک دو راهی گیر می‌کنه و وقتی وارد یکی‌ش می‌شه پاش گیر می‌کنه به جایی و صدای احساس درد پخش می‌شه و کاربر باید بفهمه که اون مسیر، مسیر صحیح نیست... ... این بازی قراره به کاربر القا کنه که باید در زندگی نسبت به اتفاقاتی که اطرافت می‌افته حساس باشی و اون‌ها رو رمزگشایی کنی...

 
این رمزگشایی را بیش از همه، ائمه ما به ما یاد داده‌اند. وقتی امام صادق (علیه السلام) می‌گوید:
«اما انه لیس من عرق یضرب و لانکبه ولاصداع ولامرض الا بذنب» (اصول کافی ، ج ۲، ص ۲۱۹، ح ۳، باب الذنوب.) بدان که هیچ رگی زده نمی‌شود و هیچ پایی به سنگ نمی‌خورد و درد سر و مرضی پیش نیاید مگر به جهت گناهی که انسان مرتکب شده است.
این یعنی انسان وقتی سرش درد می‌گیرد، اولین کاری که می‌کند باید این باشد که سریعاً دلیل آن‌را رمزگشایی کند! به عقب بگردد و ببیند چه گناهی انجام داده که اینطور شده و در نگاهی بالاتر، طبیعت دارد به او چه چیزی را می‌فهماند؟ (این نکات در رساله ذهبیه امام رضا علیه السلام هم هست که سریعاً به دنبال درمان درد نباشید! برخی دردها نشانه است) اگر مشکلی برایش پیش می‌آید، هیچ کس را مقصر نداند، فقط کمی فکر کند! چه کاری انجام داده که آن مشکل برایش پیش آمد؟ یکی از دانشجوهای دختر که چند سال است در کلاس‌های من شرکت می‌کند، تقریباً هر جلسه که به کلاس می‌آمد با قیافه‌ای وارد می‌شد که می‌شد یک خروار مشکل را از چهره و حالاتش فهمید. هر بار که من از او از درس سؤال می‌پرسیدم، می‌گفت: استاد! آخه قیافه من را که می‌بینی متوجه نمی‌شوی من حالم خوب نیست!؟ (در کلاس‌ها خیلی تحمل می‌کنم و نمی‌توانم مثلاً بگویم بچه‌ها! به خودتان نگاه کنید و ببینید که دخترهایی که مادمازل‌تر هستند افسرده‌تر و پرمشکل‌تر هستند...) نهایتاً مجبور شدم که چیزی که مدت‌ها بود می‌خواستم به او بگویم را به زبان بیاورم! گفتم: سعی کن کمی از «مادمازل بودن‌ت» کم کنی، آن‌وقت ببین چطور مشکلاتت یک‌به‌یک رفع می‌شود... وقتی با آن ظاهر آرایش‌کرده در خیابان حرکت کنی و برای تمام جوانان مشکل ایجاد کنی، دنیا هم برای تو مشکل ایجاد می‌کند. وقتی یکی سیگار می‌کشد و تا صد متر در مسیر حرکت او کسی نمی‌تواند نفس بکشد، مشکلاتی که برای دیگران ایجاد کرده، یک‌به‌یک در زندگی خودش مشاهده خواهد شد...
پس، منظور امام این است که مشکل، یک نوع ابزار و واسط (یک Medium یا رسانه) برای صحبت دنیا با شماست!
شما اگر این ابزارها را بشناسید و سابقه خود را فراموش نکنید (یا خودتان را با لجبازی به فراموشی نزنید) می‌توانید همه اتفاقات زندگی را رمزگشایی کنید!
به هر حال، اینکه این صحبت‌ها را من در صفحات اصلی آفتابگردان بیان نمی‌کردم و نمی‌کنم دلیلش این است که ممکن است برخی مخاطبان رئالیست از من یک دلیل علمی بخواهند! بگویند: آیا علم ثابت کرده که وقتی شما می‌خواهید یک کاری را انجام دهید و یک دفعه یک کتاب از جایی می‌افتد و جلب توجه می‌کند و شما را می‌ترساند، این می‌تواند معنی‌اش این باشد که نباید آن کار را انجام دهید؟ آیا علم این را تأیید می‌کند؟
خوب، فیلم InterStellar (میان ستاره‌ای) فیلمی است که نویسنده‌اش هر چند که خیلی منظورها از تولید این فیلم دارد اما یکی از مهم‌ترین چیزهایی که می‌خواهد بگوید همین است!
در فیلم از «بُعد پنجم»ی صحبت می‌شود که کسانی که وارد این بعد شوند، می‌توانند از مفهوم زمان و مکان عبور کنند! این‌ها همان اعتقادات ماست که اگر بگوییم این بحث‌ها در دین شیعه یک چیز بسیار ساده و حل‌شده‌ای است همین نویسنده‌ی این فیلم هم شاید باور نکند! حالا ما اسم آن‌را بعد پنجم نمی‌گذاریم، اسم آن‌را فرشتگان و ائمه و اولیا و ... می‌گذاریم که به قول این فیلم، بعد پنجم راه یافته‌اند، بنابراین می‌توانند در آینده باشند وقتی که در گذشته‌اند و در گذشته باشند در حالی که در آینده‌اند! (مانند امام زمان علیه السلام یا حضرت حضر و دیگر ائمه و اولیاء)
شاید باید میلیون‌ها سال بگذرد تا یک روز هم یک فیلم ساخته شود که به صورت علمی از «آسمان هفتم» و امثال آن صحبت کند... و چیزی که واضح است این است که یک روز علم باید همان چیزی را اثبات کند که شیعه می‌گوید...
 
به هر حال، خواهش می‌کنم این فیلم جذاب را ببینید و البته تأکید می‌کنم که اگر جنبه ندارید، آن‌را جدی نگیرید! بی‌خیال! (این دیدگاه برای کسی که پیش‌نیازها را رعایت نکند، می‌تواند بسیار خطرناک باشد)
موفق باشید؛ حمید رضا نیرومند
ــــــــــــــــــــ
پی‌نوشت: لینک دانلود فیلم همه جا هست: جستجو کنید دانلود فیلم interstellar   ؛ دوستانی که فیلم را می‌بینند، لطفاً هر نکته‌ی جالبی که متوجه می‌شوند را در نظرات یا به صورت خصوصی با من به اشتراک بگذارند، این فیلم خیلی حرف‌ها دارد که من به خاطر سریع گفتن و طولانی بودن فیلم، نتوانستم بهره کافی ببرم و باید چند باری ببینم تا منظورهای فیلم را بهتر درک کنم...

فیلم سنگینی به نام InterStellar ؛ آیا از نظر علمی نیز هر پایی که به سنگ می‌خورد، مفهومی دارد؟