بعضی ها هستن که بودنشون خیلی تو چشمه یعنی وقتی هستن انقدی هیاهو و حاشیه (مثبت و منفیش مهم نیست) دارن که دیده میشن کلا
اصن این جماعت کلا حضورشون احساس میشه
خب مسلما وقتی نیستن سریع هم آدم نبودشون رو احساس میکنه و متناسب با مثبت یا منفی بودن اثرشون در زمان حضور
وقت نبودنشون دلتنگی یا آٰرامش حاکم میشه
اما یه عده دیگه هستن که اینجوری نیستن
یعنی وقتی هستن اتفاق خاصی نمیفته
هستن مث بقیه
حضورشون احساس نمیشه اونقدا
این خلایق وقتی هم نیستن طول میکشه تا یادت بیاد که نیستن
ولی وقتی متوجه میشی که نیستن
اینجا تازه جاییه که قصه شروع میشه
اونا نیستن
رفتن
اینا اونایی هستن که بعضا تاثیر بسیار زیادی در زندگی ما دارن
وقتی هستن ناخودآگاه مارو قلقلک میدن و وقتی میرن و اثراتشون در ما حلول پیدا میکنه تازه دلتنگ سورس میشیم
بازم میگم بسته به مثبت بودن یا منفی بودن اثرشون قضیه فرق میکنه ولی جنس تاثیرگذاری همونه تقریبا
این گروه خودشون رو در وجود ما به ودیعه میزارن
گروهی که وقتی هستن زیاد جلب توجه نمیکنن ولی وقتی متوجه عدم حضورشون میشیم تازه یادمون میفته که چقد بودنشون تاثیرگذار بود
اما
شاید خیلی دیر شده باشه واسه فهمیدن این داستان
خاصیت این جور افراد اینه که
معمولا دیر میشه فرصت باهاشون بودن
دیر شد...
