شب قدر شبی که نزول قرآن عظیم را تاب آورده است. در چنین شبی قلم تقدیر خداوند چشم به اعمال بندگان دوخته است. آنها که آمرزش میطلبند ، آنها حج خانه خدا دلشان را برده است، آنها که امن و ایمان و تندرستی و روزی فراوان طلب می کنند ، قدر این شب را بهتر می دانند. در این شب ملائکه آسمان مقدرات خلق را به زمین می آورند. تنزل الملائکه و الروح فیها باذن ربهم من کل امر( سوره قدر آیه 4) و مقصد کاروان ملائکه قلب مقدس امام (ع) است. مقصدی بهتر از آن نمی شناسند . امشب برای دلدادگانی که آرزوی ظهور امام حاضر را به دل دارند غنیمت است تا همتی کنند و چون ملائکه خودشان را به محضر امام برسانند. ادب کنند تا راه یابند . امشب آدابی دارد؛ ادبش نماز است، شب زنده داری و عبادت است ، یاد خداست و .... ادب دیگر امشب اشک است . اشکی که قرنهاست از فرق شکافته امامی مظلوم می جوشد و از چشمان حسرت زده دلباختگان جاری می شود. حکمتی در کار است که شب های قدر با یاد علی (ع) هم داستان شده است . شاید نشانه ای باشد برای مردمانی که راه به حقیقت شب قدر می جویند . و خدا داناتر است.....

شب قدر ، شبی که برتر از هزار ماه است.