“حسگر ها، آدم ها و ارتباطات ” سه عنصری هستند که اینترنت اشیا و سامانه های هوشمند را شکل می دهند . حسگر های دنیای دیجیتال، هم چون اعصاب انسان، فرماندهی کل یک بدن دیجیتال را به عهده دارند . در این بدن دیجیتال، دستگاه مکان یاب یا GPS به ما در شناخت مکانی که در آن قرار داریم ، کمک می کند . چشم ها و گوش های این سیستم ، همان میکروفون ها و دوربین ها هستند و خلاصه ، تمام اشیایی که قدرت اندازه گیری یا سنجش داشته باشند ، جز حسگر ها یا اعضای اصلی اعصای دیجیتال محسوب می شوند .
عضو بعدی ای که در این دنیای هوشمند نقش موثری بازی می کند ، ارتباطات است ، تمام داده های وارد شده به سیستم ، به کمک فناوری های مختلف به داخل شبکه فرستاده می شوند سیستم ها یی مثل بلوتوث، وای فای ، کد های QR و … جزو این گروه به شمار می آیند . اطلاعات ارسال شده به داخل شبکه ، در نهایت به دست انسان با سیستم های هوشمند ، برای استفاده مورد نظر طبقه بندی می شود . این دو گروه ، برای بهتر کار کردن سیستم مدام با هم در ارتباطند تا بهترین تصمیم مکن را بگیرند .
نتیجه کار کرد این سه عنصر در کنار هم به وجود آمدن اپلیکیشن ها و خدمات هوشمند جدیدی است که نمونه هایی از آن ها را همین امروزه هم می توان در بازار های جهانی دید مثل ترموستات های هوشمند که می توانند با سنجش دمای هوا و توجه به الگو های دلخواه شما ، مصرف برق و انرژی سیستم های تهویه هوا را بهینه کنند یا پریز های برق هوشمندی که از راه دور ، روشن یا خاموش می شوند و در عین حال ، میزان مصرف انرژی هر دستگاه را به شما گزارش می کنند . دستگاه های سنجش سلامت که در طول شبانه روز ، ضربان قلب و بقیه ی علائم حیاتی شما را ثبت کرده و در حافظه نگه می دارند نیز ، جزو نوزادان این سامانه های جدید و هوشمند هستند .
اینترنتی هوشمند تر
سیستم های هوشمند، خیلی زودتر از آنچه انتظار می رفت ، بزرگ شدند و برای خودشان طبقه بندی هایی پیدا کردند . در منازل رفته رفاه ایده ی لامپ های هوشمند ، سامانه های پیش رفته دزد گیر و مراقبت از خانه توسعه یافت ،لامپ هایی که ما حضور صاحب خانه در منزل یل طبق یک برنامه زمان بندی روشن و خاموش می شوند و میزان نور خود را تنطیم می کنند ، ای فون های تصویری که با تلفن همراه و از راه دور قابل کنترل هستند ، یخچال های فریزر هایی که بر اساس خوراکی های داخل شان ، پیشنهاد برای طبخ ناهار خوش مزه ارائه می دهند از ایده هایی اند که تا کنون در رابطه با اینترنت اشیا و سامانه های هوشمند ، مطرح و بعضی هایشان اجرایی شده اند .
استفاده از چنین سیستم هایی در فرودگاه ها و راه آهن ها هم جدی تر گرفته شده در فضای شهری نیز صحبت از ایده هایی مثل “رزرو پارکینگ از راه دور ” یا ” رد یابی ترافیک خیابان ها ” به میان آمد . مراقبت از بیماران ، تشخیص از راه دور بیماری ها و در ادامه ، بحث فناوری های پوشدنی و خوراکی هایی که در تشخیص بیماری ها به کار می روند (مثل کپسول های دوربین دار خوراکی)، از کاربرد های سامانه هوشمند در دنیای پزشکی هستند که هنوز هم بحث درباره شان در جریان است و به نظر نمی رسد پیش رفت در جاده تندرستی برای آن ها پایانی داشته باشد . اشیاییکه در بالا ذکر شان رفت ، در بسیاری موارد هنوز فقط در حد ایده هستند اما داستان هوشمند سازی دنیا زمانی جالب تر می شود که این اشیای جداگانه ، با هم ارتباطی کاربردی پیدا کنند . خانواده ای را در نظر بگیرید که قرار است برای انجام کاری به مرکز شهر بروند به منطقه شلوغ و پر ازدحام که پیدا کردن جای پارک در آن مشکلی بزرگ است . این خانواده می تواند با استفاده از اپلیکیشن های هوشمند ، پارکینگ ی جای پارک های خالی را پیدا کرده و مستقیما در همان جا پرک کند . هم زمان این امکان نیز وجود دارد که تعمیر کار خودرو بتواند هر وقت ماشین این خانواده در حوالی مغازه اش توقف کرد ، سری به ان بزند ، با استفاده از تلفن همراه خود در کاپوت ماشین را باز و روغنش را عوض کند . این ایده قرار است اولین بار در برخی از شهر های امریکا “مثل سلن فرانسیسکو ) اجرا شود ، چون آمار ها نشان می دهد بیست تا سی درصد ترافیک مرکز شهر به خاطر پیدا کردن جای پارک به وجود می آید ./مجله دانستنیها
نوشته اینترنت اشیا دقیقا چیست؟ اولین بار در نیو حرف سایت جامع آموزشی پدیدار شد.
