[unable to retrieve full-text content]هر سه رأس ساعت ٩ صبح، مثل هر روز دیگر، گاری‌های چوبی زهوار دررفته‌شان را پر از بسته‌های سفید و آبی نمک می‌کنند و زیر آفتابی که هنوز جان نگرفته، بسم‌اللهی می‌گویند و صدای درق‌درق سم اسبشان بر آسفالت خیابان، از طویله‌ای خسته در خُلازیل شروع می‌شود و صدای آهنگینش به گوش اهالی محله‌های فلاح و ‌هاشمی و سه‌راه آذری و... می‌رسد. این سمفونی هرروزه آخرین نسل گاری نمکی‌های تهران است

واپسین نسل نمکی‌های «طهران»