آشنایی با قابلیت فشرده‌سازی حافظه اصلی و نحوه عملکرد آن در ویندوز 10 اگر تاکنون برنامه مدیریت وظایف (Task Manager) ویندوز 10 را گشوده و سپس به سربرگ پرفورمنس مراجعه نموده باشید، حتماً به این نکته پی برده‌اید که بخشی از اطلاعات موجود در حافظه اصلی رایانه شخصی (رم) به‌صورت فشرده شده وجود داشته و میزان آن از طریق پنجره فعلی نیز قابل مشاهده می‌باشد، اما آیا تاکنون با خود نیندیشیده‌اید که دلیل وجود چنین رفتاری چیست و مزیت‌های به ارمغان آورده شده توسط آن تا چه مقدار می‌تواند در زمینه تسهیل و عملکرد استفاده مثمر الثمر واقع شود؟ وابستگی مکانیسم فشرده‌سازی حافظه اصلی سیستم در حال حاضر به‌صورت انحصاری در قالب ویندوز 10 افزوده شده و نسخه‌های پیشین سیستم‌عامل نامبرده متأسفانه از برکات آن بی بهره‌اند. بدون شک شما نیز با این مهم موافقید که گنجاندن 10 لیتر آب در ظرفی به گنجایش 8 لیتر امری محال و غیرممکن به شمار می‌رود، حال اگر منطق فوق را به‌طورکلی به حافظه اصلی بسط دهیم، در میابیم که نگهداری 4 گیگابایت اطلاعات در یک ماژول 2 گیگابایتی نیز به‌هیچ‌عنوان با قوانین دنیای مادی همخوانی ندارد، اما اگر پیشرفت فناوری را ابزار دست خود قرار داده و قدری بیشتر به استفاده از بسترهای نرم‌افزاری و الگوریتمی روی آوریم، می‌توانیم گستردگی پدیده فوق را به‌نوعی با افزایش بیشتری همراه سازیم. جهت درک بهتر موضوع فرض کنید که 8 گیگابایت حافظه اصلی به‌صورت فیزیکی در رایانه شخصی نصب شده است، اما نرم‌افزارهای اجرایی به گنجایشی برابر با 9 گیگابایت جهت نگهداری تمامی داده‌های خود نیازمند می‌باشند؛ در این حالت فرآیند پیش‌فرض و سنتی سیستم‌عامل ویندوز به‌صورت کاملاً خودکار 1 گیگابایت فضای اضافی مورد نیاز را در قالب فایل‌های صفحه‌ای و یا به‌عبارتی‌دیگر پیج فایل‌هایی (Page File) در دیسک سخت ذخیره‌سازی می‌نماید که اگرچه در نوع خود اقدامی کاربردی به شمار می‌رود، اما هنگامی‌که زمان خوانش اطلاعات موجود در بطن آن‌ها فرا رسد، کاهش چشمگیر سرعت عملکرد برنامه‌هایی که داده‌های مورد نیاز آن‌ها به‌صورت فوق نگهداری گشته‌اند کاملاً ملموس می‌شود (به دلیل سرعت بسیار پایین‌تر دیسک سخت در مقایسه با حافظه اصلی رایانه). قابلیت "فشرده‌سازی حافظه اصلی" یا به‌عبارتی‌دیگر "Memory Compression" از طرفی دیگر بستری را فراهم می‌آورد تا بخشی از داده‌های موجود به‌صورت فشرده تغییر ماهیت داده و تمامی آن‌ها مستقیماً در بطن حافظه رم نگهداری گردند (درست همانند فشرده‌سازی یک فایل به قالب فرمتی Zip و کاهش حجم نهایی آن پس از اتمام عملیات). به‌عنوان‌مثال اگر فضای مورد نیاز نرم‌افزارهای اجرایی به 9 گیگابایت از گنجایش حافظه اصلی نیازمند باشند، فناوری فوق به‌طورکلی می‌تواند 6 گیگابایت از اطلاعات را در حالت غیر فشرده نگاه داشته و سپس 3 گیگابایت باقی‌مانده را به‌گونه‌ای فشرده‌سازی نماید که تنها 1.5 گیگابایت از فضا را اشغال کرده و سپس تمامی 7.5 گیگابایت داده‌های مربوطه را مستقیماً در قالب حافظه اصلی نگهداری نماید. این مهم نه تنها در زمینه استفاده حداکثری از منابع ارزشمند حافظه می‌تواند مثمرالثمر واقع گشته، بلکه سرعت دسترسی به اطلاعات و خوانش آن‌ها را نیز همان‌طور که پیشتر اشاره شد با افزایش بسیار فراتری همراه می‌سازد (مقادیر اشاره شده تنها جهت مثال بوده و نحوه عملکرد قابلیت ممکن است به این شکل نباشد). فعالیت ویژگی فشرده‌سازی حافظه اصلی از جانب کمپانی مایکروسافت به‌صورت کاملاً خودکار تدوین گشته و به‌هیچ‌عنوان دخالت انسانی را نیازمند نمی‌باشد. سیستم‌عامل ویندوز 10 هنگامی‌که صلاح را در این مهم ببیند بخشی از اطلاعات موجود در حافظه را فشرده‌سازی می‌نماید تا فضای مورد نیاز جهت نگهداری دیگر داده‌های برنامه‌های اجرا شده فراهم گردد. فرآیند فشرده‌سازی حافظه اصلی در حالت کلی به منابع پردازشی پردازنده مرکزی نیازمند می‌باشد که خود در زمینه کاهش بسیار اندک عملکرد رایانه شخصی ممکن است تاثیراتی را به خود اختصاص دهد، اما چشم‌انداز کلی قابلیت فوق خلاف این مهم را نمایان می‌سازد. خوانش داده‌های ذخیره‌سازی شده در قالب پیج‌ فایل‌های سخت‌افزار دیسک سخت در مقایسه با حافظه اصلی مدت زمان بسیار بیشتری را طلب می‌نماید، اما هنگامی‌که تمامی اطلاعات در قالب حافظه اصلی نگهداری شده باشند، محدودیت‌های سد راه آن دیگر آن‌چنان ملموس نمی‌باشند. عملکرد خودکار فناوری اشاره شده در زمان کمبود گنجایش حافظه اصلی ممکن است با تشدید بیشتری همراه گردد، لذا نزول سرعت عملکرد رایانه شخصی به دلیل استفاده فراتر از پردازنده مرکزی می‌تواند به‌نوعی قابل حس باشد، اما عکس این مهم مبنی بر کارکرد حداقلی قابلیت در صورت وجود فضای مناسب نیز کاملاً صادق است. آگاهی از میزان اطلاعات فشرده‌سازی شده در قالب حافظه اصلی رایانه شخصی از طریق برنامه مدیریت وظایف سیستم‌عامل امکان‌پذیر می‌باشد. برای این منظور ابتدا کلیدهای ترکیبی Ctrl + Shift + Esc را فشرده و پس از نمایان گشتن پنجره ابزار، به سربرگ Performance مراجعه کنید. اکنون با کلیک نمودن بر روی گزینه Memory می‌توانید از تمامی اطلاعات لازم و ضروری در خصوص نسبت اطلاعات حافظه اصلی در مقایسه با یکدیگر اطلاع پیدا نمایید. همان‌طور که مشاهده می‌کنید مقادیر قابل مشاهده در زیرمجموعه برچسب "In use (Compressed)" در تصویر زیر بیان می‌دارد که گنجایشی برابر با 5.6 گیگابایت از فضای نهایی حافظه اصلی در حال حاضر تحت استفاده قرار گرفته است که 425 مگابایت از این مقدار به‌صورت فشرده شده وجود دارد. ر نوسان مقدار اشاره شده در هنگام اجرای نرم‌افزارهای مختلف و همچنین فعالیت سرویس‌های موجود در پس‌زمینه سیستم‌عامل به‌صورت بلادرنگ و زمان حقیقی انجام می‌پذیرد. کافی است تا مدت زمانی را به نظاره نمودن پنجره فعلی سپری کنید تا تغییرات آن را به چشم خود ببینید. حال اگر نشانگر ماوس را در قسمت سمت چپ نمودار "Memory Composition" قرار دهید، مشاهده می‌کنید که جزئیات بیشتری در خصوص میزان فشردگی داده‌های موجود نمایان می‌گردد. به‌عنوان‌مثال 440 مگابایت اطلاعات فشرده‌سازی شده در تصویر زیر از اندازه اولیه‌ای برابر با 1.5 گیگابایت (به‌صورت تخمینی) برخوردار می‌باشند که در صورت عدم فعالیت قابلیت پیشتر اشاره شده، فضایی تقریباً مساوی با 6.8 گیگابایت از گنجایش حافظه اصلی را به خود اختصاص می‌دادند (در مقایسه با 5.7 گیگابایت فضای فعلی اشغال شده). اگر هم‌اکنون به سربرگ Process در قالب پنجره ابزار مدیریت وظایف باز گردید، در میابید که سرویس فعال در پس‌زمینه سیستم‌عامل تحت عنوان "System" فضای بسیار اندکی از حافظه اصلی را تحت استفاده خود گرفته است، درصورتی‌که مقدار آن پیشتر به این شکل نبوده است. علت اصلی این مهم در تغییر نحوه نمایش میزان اطلاعات فشرده شده توسط ویندوز نهفته است. نسخه اولیه سیستم‌عامل ویندوز 10 در حالت کلی گزارش مقدار حافظه تحت دسترس اطلاعات فشرده را در قالب سرویس اشاره شده به اطلاع کاربران می‌رسانده است، به همین دلیل اگر پیشتر ابزار مدیریت وظایف را گشوده و سپس جزئیات گزارش شده به‌وسیله سرویس System را مطالعه نموده باشید، ممکن است میزان فراوان حافظه مورد استفاده نظر شما را به خود جلب کرده باشد، اما از زمان عرضه بیلد Creators Update سیستم‌عامل ویندوز 10 به بعد، جزئیات مربوط به میزان حافظه تحت اختیار اطلاعات فشرده‌سازی شده به‌منظور جلوگیری از سردرگمی کاربران به زیرمجموعه "Memory" در سربرگ Performance منتقل شده و مقدار آن دیگر در قالب سرویس سیستم به نمایش در نمی‌آید. افزودن ویژگی فشرده‌سازی حافظه اصلی به قالب سیستم‌عامل ویندوز 10 به‌طورکلی اقدامی قابل ستایش به شمار می‌رود، زیرا در هنگام عدم وجود فضای مناسب می‌تواند عملکرد رایانه شخصی را نسبت به رویه سنتی پیشین (نگهداری اطلاعات به‌صورت پیج فایل) با بهبودهای بسیار بیشتری همراه سازد، اما راه حل مناسب‌تر جهت مرتفع سازی تمامی مشکلات موجود از جمله عدم به‌کارگیری پتانسیل پردازشی پردازنده مرکزی می‌تواند با نصب گنجایش بیشتر حافظه‌های فیزیکی به‌عنوان یک گزینه ایده آل مطرح گردد. به نقل از سخت افزار

آشنایی با قابلیت فشرده‌سازی اطلاعات RAM در ویندوز 10