کودک آنلاين/ وقتي کودک نوپايي داريد ، بايد محيط خانه را براي او امن کنيد ، بچه هاي زير سه سال دوست دارند به اشياء و وسايل مختلف دست بزنند و توجه ندارند که شايد اين کار سلامتي آنها را به خطر بيندازد و آنها آسيب ببيند. آنها نيز نمي دانند بعضي از اشياء گرانبها هستند و نبايد به آن دست بزنند. بچه ها دوست دارند همه چيز را ببينند ، والدينشان بايد مراقب آنها باشند و محيط امني در خانه براي آنها فراهم کنند. والدين وقتي محيط خانه را براي فرزندشان امن مي کنند ، بايد به خواسته ها و حس کنجکاوي کودک نيز توجه داشته باشند. والدين بايد خانه را به محيط امني براي کودکشان تبديل کنند . مثلا پريزهاي برق را با درپوش بپوشانند ، در کابينت هايي که در آنها وسايل خطرناک قرار دارد را قفل کنند ، وسايل تيز را در دسترس کودکان نگذارند و اشياء گران قيمت خودشان را نيز از جلوي بچه ها بردارند. علاوه بر اين ، آنها بايد توجه داشته باشند که در جمع کردن وسايل از جلوي دست کودکان اغراق نکنند. عده اي از والدين فکر ميکنند که همه ي اشيايي که بچه ها نبايد به آنها دست بزنند را بايد از دسترس آنها خارج کنند. بچه ها بالاخره ياد مي گيرند که نبايد به همه چيز دست بزنند. عده اي ديگر به فرزندشان مي گويند که نبايد به وسايل خاصي دست بزنند ، ولي آن وسايل را از دسترس کودکان برنمي دارند. آنها اين کار را مي کنند تا فرزندشان وقتي به ميهماني مي رود نيز بداند که نبايد به وسايل ميزبان دست بزند. کودکي دوست داشت پشت پرده هاي خانه شان بازي کند و مادرش با اين کار او مخالف نبود ، ولي مادر نگران بود که وقتي به ميهماني نيز ميرود کودکش اين کار را انجام دهد. اين گونه ترس ها باعث ميشود که مادران نگذارند حس کنجکاوي کودک ارضا شود ، مادر اين کودک ميتواند به او ياد بدهد که فقط در خانه ي خودشان اجازه دارد که پشت پرده ها بازي کند و هر وقت ميهماني مي رود ، نبايد اين کار را انجام دهد. عده اي از والدين وسايل تزئيني خانه را در دسترس کودک قرار مي دهند و به او مي گويند که نبايد به آنها دست بزند. اين دسته از والدين مدام با کودک کنجکاوشان که مي خواهد به همه چيز دست بزند ، مشکل دارند. يکي از مکان هايي که اين وسايل در آنجا قرار دارند ، آشپزخانه است والدين که نمي دانند حس کنجکاوي کودکشان بايد ارضا شود به کودک مي گويند که نبايد به ظرف شويي ، يخچال و کابينت ها دست بزند. ولي اين کار والدين باعث مي شود که کودک نسبت به وسايلي که آنها استفاده مي کنند ، کنجکاوتر شود و سعي کند بفهمد که آنها چگونه کار مي کنند. چنين کودکي هر وقت مي بيند که در يخچال باز شد ، سريع به سمت آن مي رود و يا سعي مي کند از کابينت ها بالا برود و خودش قاشق و چنگال بردارد. او مي خواهد به اين وسايل دست بزند ولي والدينش مدام به او مي گويند که نبايد اين کار را بکند. درست است که نبايد کودک را بيش از حد آزاد بگذاريم ، ولي او خودش به مرور زمان ياد مي گيرد که نبايد به وسايل خطرناک و اشياء قيمتي خانه دست بزند. او مي فهمد که نبايد به تلويزيون ، بخاري لامپ و غيره دست بزند. نيازي نيست که همه ي وسايل را از دسترس کودک خارج کنيم. کودک خودش ياد مي گيرد که ميتواند به چه وسايلي دست بزند و به چه وسايلي نبايد دست بزند. مثلا نيازي نيست که به کودک بگوييم نبايد به ماشين ظرف شويي دست بزند. وقتي از اين دستگاه استفاده مي کنيم ، ميتوانيم مقداري ظروف و اسباب بازي هاي پلاستيکي به کودکان بدهيم تا او نيز مشغول شستن آنها شود. ما همچنين مقداري خوراکي در طبقه ي او يخچال بگذاريم تا هر وقت کودک دلش خوراکي خواست ، خودش آنها را از يخچال بردارد و به چيزهايي ديگري که در يخچال است ، دست نزند. اگر والدين به کودکشان اجازه ندهند که به بعضي از وسايل خانه دست بزنند و از دست زدن به وسايل ديگر آنها را منع کنند ، نبايد وقتي از کودک اشتباهي سر مي زند ، بيش از حد به او سخت بگيرند. هر قدر کودک آزادي بيشتري داشته باشد ، وقتي والدينش به او مي گويند که کاري را انجام ندهد ، بيشتر به حرف آنها گوش خواهد کرد. وقتي خانه را به محيط امني براي کودک تبديل کرده باشيد ، خيالتان راحت ميشود و در اين صورت زماني که در خانه مشغول انجام کاري هستيد و يا با تلفن حرف مي زنيد ، نمي ترسيد که مبادا براي او اتفاقي بيفتد. اگر به کودکتان گفته ايد که ميتواند به وسايل خاصي دست بزند وقتي او اين کار را کرد ، که از دستش ناراحت نميشويد . اين مسأله را مدام به فرزندتان گوشزد کنيد . بچه ها گاهي حرف هاي شما را فراموش مي کنند و نميتوانند به بعضي چيزها دست بزنند. اگر ميخواهيد زماني که فرزندتان به ميهماني مي رود ، به وسايل ميزبان دست نزند ، قبل از اين که به ميهماني برويد به او بگوييد : (( توي خونه ي خودمون ميتوني با بالشتک هاي مبل بازي کني ، ولي وقتي خونه ي مامان بزرگ مي رويم ، نبايد اين کار رو بکني)). در اين صورت خواهيد ديد که کنجکاوي کودک کمتر ميشود و کمتر به اشياء و وسايل ديگران دست مي زند. اگر جايي ميهماني مي رويد که صاحب خانه خودش بچه ندارد ، بايد از صاحب خانه بخواهيد که وسايل خطرناک يا گران قيمت را از دسترس کودک خارج کند. معمولا صاحب خانه با شما همکاري مي کند ، به خصوص اگر شما به او کمک کنيد که دوباره وسايلش را سرجايش بگذارد. اين کار براي کودکان سه ساله ضروري است. کودکان کنجکاو هستند و دوست دارند به همه چيز دست بزنند و آنها را ببينند. اگر خودتان را براي اين مرحله از زندگي کودک آماده کرده باشيد ، راحت تر ميتوانيد اين مرحله را پشت سر گذاريد. شايد شما فکر کنيد که کودکتان هيچ گاه دست از کنجکاوي هايش برنخواهد داشت ، ولي به مرور زمان اين کار کمتر مي شود. بعد از سن سه سالگي ، کنجکاوي کودک نسبت به وسايل خانه کمتر مي شود و او بيشتر مراقب خودش و وسايل خانه خواهد بود و کمتر به آنها دست مي زند. در اين دوران از زندگي کودک ميتوانيد وسايل خانه را به شکل اولش سر جايشان بگذاريد. منبع:
Let's block ads! (Why?)

فراهم کردن محيط امن براي کودک در خانه