فلکه اول

طنزنویس باهوش و شیر نادان | جواد قضایی| رفته بودم باغ وحش جلوی قفس سه در چهار شیرها داشتم برای شیری که کف زمین خوابیده بود شکلک درمی آوردم، اما دریغ از یک واکنش! آنقدر بی حال بود که حتی از گوشه چشم هم نگاهم نمی کرد. گفتم: «هوی یابو با توام ها.» بلکه به غیرتش کمی بربخورد و اقلا خمیازه ای بکشد، لااقل پول بلیت باغ وحشم سوخت نشود. باز هم تکان نخورد. پسردایی ام وحید گفت: «این جوری نمیشه! برو از نزدیک تکونش بده.» خودم را چپاندم لای میله های قفس و وحید آنقدر فشارم داد که لیز خوردم داخل قفس. به محض اینکه وارد شدم شیر پرید رویم، لبخندی زد و با طعنه گفت: «بوق زدی حالا باید سوار کنی!» ترسیده بودم به خودم. آرام گفتم: «اگه منو نخوری قول می دم بیرونت بیارم.» شیر دستش را گذاشت روی قفسه سینه ام و گفت: «اون داستان خرگوش باهوش رو عمه مرحوم منم بلد بود، الان من گرسنه ام حالیته؟ قبلا گوشت موشت بهمون می دادن، چند وقته رژیم کاهو سکنجبین برامون تجویز کردن.» گفتم: «باور کن منم یک ساله که ناهار و شام فلافل می خورم و سالاد شیرازی. ارزش غذایی ندارم. تازه التهاب روده هم دارم که اصلا برات خوب نیست.» شیر ب ... مطالب برگزیده...