فلزیاب های کنونی چقدر می توانند عمق بزنند؟

فلزیاب های کنونی چقدر می توانند عمق بزنند؟

دستگاه فلزیاب وسیله ای برای پیدا کردن اجسام فلزی مخفی شده درون زمین .دیوار و … است.دستگاه فلزیاب یک میدان مغناطیسی در اطراف دیسک جستجوگر خود ایجاد می کند.در زمانی که جسم فلزی در محدوده میدان مغناطیسی تغییر یافته و دستگاه فلزیاب با احساس این تغییرات متوجه وجود فلز در اطراف دیسک خود می شود و انرا اشکار میکند.هرچه شدت میدان مغناطیسی تولید شده توسط دستگاه بیشتر باشد عمق کشف فلز بیشتر خواهد شد.لازم به ذکر است که عمق کاوش توسط فلزیاب با توجه به جنس فلز و اندازه وشکل فلز تغییر می کند(کمتر یا بیشتر می شود).

به عبارت دیگر می توان گفت فلزیاب ها ابزارهای الکترونیکی و یا مکانیکی هستند که بر اساس قوانین مختلف فیزیکی بسته به کاربرد ومیزان حساسیت و نوع کاربرد و طراحی به فلزی خاص یا همه ی انواع فلزات حساسیت نشان می دهند و امکان کشف فلزات مدفون در خاک و یا دیگر اجسام را ممکن می سازند.

کار با فلزیاب های معمولی و نیمه حرفه ای ساده است. وقتی دستگاه روشن شود قسمت سیم پیچ ان را به ارامی روی منطقه ی دلخواه جستجو کرده و به طرف جلو و عقب حرکت می دهیم .هنگامی که دستگاه از روی یک فلز عبور می کند دستگاه با ارسال یک علامت صوتی وجود ان را مشخص می کند. فلزیاب های پیشرفته نوع فلز و عمقی که فلز در انجا قرار دارد را توسط صفحه نمایش کوچک . نمایش می دهند.

گنج های دفن شده :

اغلب فلزیاب ها و گنج یاب های حرفه ای قادرند در عمق بین ۲۰ تا ۳۰ سانتی متری نوع فلز را شناسایی کنند.فلزیاب های پیشرفته همچنین قادرند اندازه فلز مدفون شده مثلا سکه کوچک یا بزرگ را از هم تشخیص دهند.
گنج های زیر خاکی هدف بسیاری از افرادی است که از فلزیاب ها استفاده می کنند،اما اغلب فقط فلزهای بی ارزش را در زیر زمین پیدا می کنند. فلزیاب می تواند برخی فلزها را موقعیت یابی کند،اما نمی تواند فلزات باارزش را از فلزات معمولی تشخیص دهد.

فلزیاب بوسیله یک سر اشکارساز(که معمولا” یک سیم پیچ الکتریکی در نزدیکی سطح زمین است) کار می کند.میدان مغناطیسی که بوسیله این سیم پیچ به وجود می اید،در خاک نفوذ می کند، اگر میدان از اهن و فولاد یا فلزات خاص دیگر عبور کند، یک جرین ضعیف در فلز ایجاد می نماید. این جریان متقابلا” میدان مغناطیسی تولید می کند که از همان سیم پیچ یا سیم پیچ دیگری در سر فلزیاب عبور می کند و سیگنال ضعیفی را در این سیم پیچ ایجاد می کند. قطعات حساس الکترونیکی این سیگنال را اشکار نموده و یک لامپ یا عقربه یا صدای هشداردهنده را در گوشی فعال می کنند، این نشانگر یافتن یک جسم فلزی است.

فلزیاب ها و طلایاب همچنین برای شناسایی و رد کردن غذاهای فاسد شده توسط اجسام فلزی، نیز مورد استفاده قرار میگیرند. در ادامه این گونه فلزیاب های صنعتی را معرفی خواهیم کرد.اهن و فولاد یا اشیاء فلزی از این دست میدان مغناطیسی(حاصل از اشکار ساز) را پخش می کنند و سیگنال ضعیف الکتریکی در سیم پیچ(اطراف اهن ربا)ایجاد می کنند.این سیگنال ها باید تقویت شوند تا به صدا در اورند.

تاثیر رطوبت،اب های زیر زمینی و مواد معدنی در کارکرد فلزیاب ها:

در دستگاه های فلزیابی که دارای فرکانس کارکرد بالایی باشند این عوامل موجب اختلال در عملکرد سیستم می شود زیرا در فرکانس های بالا حساسیت به رطوبت و مواد معدنی بسیار افزایش می یابد.
فلزیاب هایی که با فرکانس های بسیار پایین کار می کنند، ثبات، دقت وعمق بسیار خوبی داشته و رطوبت اثر کمتری بر عملکرد ان ها دارد.
تفاوت فلزیاب های تاسیساتی و تفریحی
فلزیاب های تاسیساتی جهت اشکار سازی اهداف فلزی نقطه ای شبکه تاسیسات که جنبه ی کنترلی و یا بازرسی دارند استفاده می شوند.

اهداف مورد جستجو توسط این دسته از فلزیاب ها عبارتند از:

از انجا که این نوع فلزیاب ها در سطح شهرها و روستا استفاده می گردد و به دلیل وجود نخاله های فلزی ونوع کاربری، این سیستم ها دارای خصوصیاتی منحصر به فردهستند که عبارتند از:

در بسیاری از مواقع فلزیاب های تفریحی ویا انواع دیگر به دلیل حفظ میزان حساسیت خود به رطوبت و مواد معدنی، به کوچکترین فلزات حساسیت نشان می دهند که این امر موجب می گردد کاربر تاسیساتی نتواند از این دستگاه ها جهت امور دلخواه خود بهره ببرد.

تاریخچه وکاربرد دستگاه فلزیاب:
در اواخر قرن نوزدهم بسیاری از دانشمندان و مهندسین دانش خود را بکار گرفتند تا دستگاهی را با قابلیت واکنش نسبت به فلزات اختراع کنند، چنین دستگاهی می توانست در جستجوی معادن ابزاری بسیار کاربردی و کلیدی محسوب می شود.
فیزیکدان المانیHeinrich Wilhelm Doveسیستم موازنه ی القایی()induction balance ابداع کرد که صد سال بعد زمینه ساز تکامل فلزیاب های امروزی قرار گرفت. اولین دستگاه ها بسیار ابتدایی بوده و مصرف باتری بالایی داشتند و میزان عمق نفوذ در ان ها نیز بسیار پایین بود.

در جولای ۱۸۸۱ رئیس جمهور وقت امریکا جیمز گارفیلد در سانحه ای با گلوله زخمی شد. الکساندر گراهامبل تلاشکرد تا به کمک یک دستگاه فلزیاب محل گلوله را بیابد و به پزشکان کمک کند اما متاسفانه در این امر ناکام ماند. مدتی بعد مشخص شد که روش ابتکاری گراهامبل می توانست کار ساز باشد اما دلیل شکست روش او تداخل امواج دستگاه با فلز های سیم پیچ مانند تختی بوده که جیمز گارفیلد را بر روی ان خوابانده بودند. این اتفاق خود نقطه ی عطف تاریخی جالبی محسوب می شود چرا که استفاده از این سیستم نوین برای اولین بار بسیار هیجان انگیز وجالب بوده است.

مطالب برگزیده...