مارهای خفته روستای برزه ،سنقرآباد کندوان میانه
مارهای خفته روستای برزه ،سنقرآباد کندوان میانه
هرسال از فروردین ماه ،مارهای روستای برزه در یک جا جمع می شوند.این مارها از نوع غیر سمی بوده و کاری به روستاییها ندارند.گویا محل اجتماع آنها یک قلعه تاریخی است.که گذر زمان فقط سرخی خاکستر آن را بر جا گذشته است.به گفته اهالی در فصل زمستان یک حفره باندازه تنور در محل اجتماع مارها ظاهر می شود.که شاید نشان از گرمی و حرارت وجود مارها در چنین جایی شکل می دهد.در این مورد باز افسانه های محلی حکم فرمانی می کند.
برای ثبت این واقعه زیبا باید از اول فروردین در روستا می بایست اطراق نمود.تا این لحظه را شکار کرد.متاسفانه بدلیل مشغله کاری هنوز این فرصت نصیبم نشده است.این هفته مهمان عمو نبی بودم.هنوز بیمه خسارات سال گذشته اهالی این روستا و مناطق را پرداخت نکرده است.زندگی سختی دارند.انتظار داریم.مسئولان در این مورد دستی بالا بزنند.گویا روستاهای دیگر خسارت تگرگ باغ های خودرا دریافت کرده اند.
احتمالا در صورت فراهم نشدن شرایط انتقال به شهر قم،خیلی علاقه دارم.بعنوان معلم در این روستا خدمت کنم.اینجا درست زیر دامنه بزقوش هست و روزهای سردش به روزهای گرمش می چربد.هنوز با گذشت 50 روز از زمستان،برفهای کوههای بزقوش چسبیده به روستا آب نشده است.
اینهم تلفن عمو نبی خدایی است.که شماره اش را به گوشی چسبانده است.
این روز اینجا هوا خیلی سرد بود.
این دامنه محل تجمع مارهاست.گویا یک زمانی اینجا یک قلعه تاریخی بوده است.