فرض کن
فرض کن
فرض کن
خیلی دلم گرفت وقتی که بد شدی
حرفایی که زدم نشنیده رد شدی
حرمت نداشت برات عشق میونمون
زبون من گرفت بگم نرو بمون
تموم هستیمو بایه نگات بردی
چی از دلم مونده وقتی پس آوردی
نگاه تو می گفت عشقت حقیقت داشت
دو نه ی امیدو توی دلم می کاشت
چشمای معصومومحو چشام کردی
تامن پخته رو آهسته خام کردی
ازپیش من نرو شاید که دلخوری
زخم دل منو دوباره می بری
ازپیش من نرو دنیامو پس نده
به مرگ راضی ام بمن نفس نده
فرض کن جای منو یکی بخوادبگیره
توواسش تب کنی اون واسه تو بمیره
فرض کن زندگیتون خونه های جدول
هرجایی که خالی موند جای عشق اول
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |