چه خوب که هست...
چه خوب که هست...
گاهی اوقات نمیدانی چیست و کیست فقط حس خاصی میکنی ...از این دسته حس هایی که دنیا با این چیز و کس برایم دوست داشتنی تر است یا در بدترین حالت کمتر دوست نداشتنی است!!
من "چیستایثربی" را نمیشناختم...شاید یک بار در نقدی در تلویزیون دیده بودم. بعد از داستان "پستچی" شناختمش و دایم فکر میکردم کاش قبل از این مطلبی از او خوانده بودم. بنظرم در نسل خودش و نسل بعد و حتی نسل فعلی هنوز خارق العاده است. برایم حس عجیبی دارد قلمش،روحیاتش،تابو شکنی و شجاعتش. در یک کشور درحال توسعه با جامعه ای چنین قضاوت گر، آن هم برای یک زن چطور میتوان اینقدر خود بود ، صادق بود ودر عین حال زندگی کرد از زندگی ندزدید! راستش بنظرم برای جامعه ما حیف شده...اینجا اذیتش میکنند...هنوز تا جامعه ای بافرهنگ فاصله معناداری داریم. اما من نوعی و بسیاری امثال من از وجودش لذت میبریم. حال جالبی میدهد قلمش، خودش،وجودش.از ان ادم هایی است که ادم حس میکند چه خوب که هست....و همیشه خاص بودن بها دارد....
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |