نوای خفته
نوای خفته
برای آنکه بخوانم نوای خفته خویش
به راه های پر از انتظار خواهم رفت .
درون گنجه پنهان آرزوهایم
دوباره دست خواهم برد
به روزهای پر از قصه های بی پایان
به بوی عاشق یاسی که قلب من می برد.
تمام عمر من از کوچه های تو در تو
بسان سایه گذشتم
چنان که باد خسته فقط پیش پای من می رفت
و خاطره هایی به رنگ احساسم
به روزها
به آدم ها
به لحظه ها می زد .
نوای مبهم و دوری که باد می بردش
مرا به خود می خواند
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |