نوای تازه فریدون مشیری
نوای تازه فریدون مشیری
شنيدم مصرعي شيوا، كه شيرين بود مضمونش
« منم مجنون آن ليلا كه صد ليلاست مجنونش»
به خود گفتم تو هم مجنون يك ليلاي زيبايي
كه جان داروي عمر توست در لبهاي ميگونش
بر آر از سينه جان شعر شورانگيز دلخواهي
مگر آن ماه را سازي بدين افسان افسونش!
نوايي تازه از ساز محبت، در جهان سركن،
كزين آوا بياسايي ز گردشهاي گردونش.
به مهر آهنگ او روز و شبت را رنگ ديگر زن
كه خود آگاهي از نيرنگ دوران و شبيخونش.
ز عشق آغاز كن، تا نقش گردون را بگرداني،
كه تنها عشق سازد نقش گردون را دگرگونش،
به مهر آويز و جان را روشنايي ده كه اين آيين
همه شادي است فرمانش، همه ياري است قانونش
غم عشق تو را نازم، چنان در سينه رخت افكند
كه غمهاي دگر را كرد از اين خانه بيرونش!
غرور حسنش از ره ميبرد، اي دل صبوري كن!
به خود باز آورد بار دگر شعر فريدونش.
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |