طبیعتا زندگی همیشه باب طمع آدمها نیست!

روزها و لحظاتی هست که باید شرایط یا حتی آدمهای

اطرافت را تحمل کنی! نه تحمل نکنی زندگی کنی...

این بخش از زندگی را جنبه های مزخرف زندگی اسم
گذاشته ام...
درزمان نفس کشیدن جنبه های مزخرف زندگی باید تحمل کنی باید بخندی حتمن حتمن حرفی برای گفتن داشته باشی حتی باید کاری کنی که به دیگران خوش بگذرد.. به هزار دلیل باربط و بی ربط
اگر اینطور نباشی طرد میشوی تمسخر میشوی
اما بعضی لحظات هست در زندگی که نمیدانی الان در قسمت جنبه های مزخرف زندگی هستی یا نه!
گاهی در اوج خوشحالی از فرط خوشحالی بی دلیل
نگران تمام شدن خوشی هات هستی!
و این جاست نکته ی شروع!

نمیدانم چه می خواستم بنویسم از استرس تمام شدن خنده ها.. از جنبه های مزخرف زندگی...
خوب که فکر می کنم به انتظار می رسم..

انتظار برای فرجام چیزی... گذر زمان و رنگ و بویی
که به انتظار می دهد.. نکند تمام انتظار هام در آینده
تبدیل به جنبه های مزخرف زندگی شود
نکند...