ڪاشڪي او ماڸ مڹ مي شد
و مڹ تا نفـــس دارم فـــــدایش مي شدم
ڪاشڪي او نغمہ خوانم مي شد
و مڹ همیشہ هم صـــدایش مي شدم
ڪاشڪي ایڹ فاصلـــــہ هرگز نبود
مڹ ڪنارش بودم و شور و امیــــد
ای خـــــدای مڹ تو شـاهد بوده ای
عــاشقـــــش بودولي مڹ را ندید
عــاشقـــــش بودم ولي مڹ را ندید.
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |