با اقوام گناهکار چطور رفتار کنیم؟
با اقوام گناهکار چطور رفتار کنیم؟
در معاشرت مطلوب و مورد تأیید اسلام، نه قهر و قطع رابطه نه قاطی شدن معاشرت به هر قیمتی، هیچ یک مورد قبول نیست.
انسان موجودی اجتماعی است و بدون اجتماع زیستن، همچون بدون آب و هوا زیستن است. ارتباط با همنوعان، شهروندان بویژه خویشان و اقوام زمینه های رشد و بالندگی و تعالی و تکامل آدمی را فراهم می سازد.
تعامل و حتی تضارب افکار و اندیشه ها بستر پیدایی و تکوین هنر،ادبیات، فرهنگ، صنعت و دانش در عرصه های مختلف زندگی بشر را ایجاد می کند.
از جمله توصیه های مهم روانشناسان و روانپزشکان به کسانی که از ناآرامی، افسردگی و ناراحتی های روحی، روانی و حتی جسمی رنج می برند. تقویت و مدیریت ارتباط با اطرافیان علی الخصوص خوبان خویشان است.
به رغم تمامی آثار و برکاتی که در معاشرت و تعامل با دوستان و آشنایان بخصوص خویشاوندان بسیار نزدیک حاصل می آید، در موارد بسیاری نیز به جهت عدم توجه و تأکید آنان به قواعد و معیارهای اخلاقی و دینی و فراهم آوردن زمینه گناه و معصیت، چالش های فرساینده و آزاددهنده ای را در فرآیند تعامل و معاشرت بوجود می آورند که شیرینی و حلاوت معاشرت را به تلخی و تنش مبدل می سازد. اینجاست که این سوال مهم طرح می شود که چه باید کرد؟ با توجه به تاکیدات مکرر اسلام، مبنی بر اهمیت، ضرورت و وجوب صله رحم و معاشرت با خویشان و گناه کبیره خواندن قطع رحم، آیا در صورت بی توجهی معاشران به دستورات و احکام شرع مقدس، باز هم باید با آنان معاشرت و مراوده داشت؟
ادامه مطلب