اگر امام رضوان الله زنده بود!
اگر امام رضوان الله زنده بود!
دهه 60 توفیق بزرگی نصیب بنده شده بود تا به اتفاق دوستانی چون ابراهیم حبیب زاده ، نصرالله آقاجانی ، مهدی مسیبی ، ابراهیم رضایی و دیگر دوستان به دیدار پیر جماران حضرت امام شرفیاب شویم ، هرگز آنروز را از یاد نمیبرم که در مسجد ساده جماران منتظر ورود امام بودیم، دیوار مسجد، کچ و خاک بود!! فرش مسجد، از زیلو های ساده ، خانه یا بهتر بگویم اتاق حضرت امام ،بسیار ساده بود! و شاید همین ساده زیستی ها بود که با رهبری خود جهان را به لرزه در آورد!
امسال به هنگام نمایشگاه کتاب، برای زیارت، به حرم امام نیز رفتم ،اول اینکه اخذ ورودی 500 تومانی برای وارد شدن به حرم جای تعجب است و خود نقدی جدا می طلبد! ولی عرضم چیز دیگری است! وارد صحن که می شوی سنگبری و گچ بری های استثثنایی در دیوار و سقف، از نظر کمی و کیفی ،شاید در ایران بی نظیر باشد!!
ساعتی را در حرم سپری کردم و بعد از خواندن نماز، فقط به این فکر می کردم که اگر امام ساده زیست و رئوف ما زنده بود اجازه ی ساختن این سازه ی عظیم و مخارج هنگفت را می داد؟!!بعدا اینگونه خودم را مجاب کردم که: شاید مسئولین حکمتی را میبینند که بنده و دیگران قادر به دیدن آن نیستیم!! ان شا الله چنین باشد.