مادر بزرگ شیمیدان
مادر بزرگ شیمیدان
شاید اگر ادعا کنم که مادر بزرگ های ما هم برای خودشان یک پا شیمی دان هستند و بایستی در ردیف نامزدهای دریافت جایزه نوبل قرار گیرند خنده تان بگیرید از این حالا تا چند پست دیگر برخی تجربه های مادربزرگ ها را برایتان ذکر می کنم تا متوجه بشوید که بدون دلیل آنها را شیمیدان قلمداد نکرده ام . از قدیم و ندیم مادر بزرگها به جای استفاده از مایع ظرفشویی برای شستن ظروف آشپز خانه از خاکستر و آب استفاده کرده و همین حالا هم این کار را می کنند . خیلی جالب است بدانید که خاکستر دارای ترکیبات فلزهای قلیایی است و محلول آن در آب دارای کاتیون این فلزها است وقتی این محلول به چربی دیواره ظرف ها می رسد واکنش صابونی شدن رخ می دهد و کاتیون سدیم یا پتاسیم یا ... با چربی یا روغن مواد غذایی که روی دیواره ظرف ها باقی مانده تولید صابون و الکل می نماید صابون چربی را در خود حل می کند و می شوید و الکل هم ظروف را ضد عفونی می کند یعنی با یک تیر دونشان !البته این اتفاق در صورتی می افتد که چربی روی دیواره ظرف ها مانده باشد ولی اگر طرف حسابی گرسنه تشریف داشته و به قول معروف کاسه لیس حرفه ای باشد که دیگر اصلا نیازی به خاکستر و این حرفها برای شستن نیست به هرحال این از کاربرد مایع های ظرفشویی شیمیایی رنگارنگ امروزی خیلی بهتر و به صرفه تر است حالا ملتفت شدید ما خیلی هم بی ربط ادعا نمی کنیم در پست های بعدی منتظر دیگر دستاورد های شیمیایی مادر بزرگ ها ی شیمیدان باشید .
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |