باهرتیر!
باهرتیر!
نگاه احمد طوسی را به خاطر آوردم.نحوه ی شهادتش برایم
خیلی تکان دهنده بود. عراقی ها
سبیلش را کنده بودند واز پا تا سرش را نشانه می گرفتنند.
باهر تیر تکان شدیدی می خورد و
صدای ناله ی نامفهومی از او شنیده می شد گویا می گفت : (یازهرا...)
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |