سوال
سوال
سوال:
علت گذاشتن كنيه «اباعبدالله» براي امام حسين(ع) چه بوده است؟
جواب:
از سنتهاي اجتماعي و خانوادگي عرب، گذاشتن كنيه و لقب براي مولود تازه به دنيا آمده است كه اساساً براي تعظيم و تكريم به كار ميرود.
ائمهي معصومين(ع) هر كدام داراي كنيهها و القاب زيادي هستند كه بازگو كنندهي شخصيت معنوي و الهي آنان است. اباعبدالله كنيه امام حسين(ع) ميباشد كه بر خلاف معمول، به اعتبار اسامي فرزندان آن امام نيست، بلكه به جهت اوج و شكوه، و عبوديت عاشقانه او است كه با خون خويش ترسيم كرد.
اباعبدالله و اباالائمه و اباالمساكين از كنيههاي ديگر امام حسين(ع) و رشيد، طيّب، وفيّ، زكيّ، سيّد، سعيد، مبارك، التابع لمرضاة الله و الدليل علي ذاتالله، الشهيد بكربلا، السبط الثاني، الامامالثالث و سيدالشهدا لقبهاي آن حضرت است و لقبي كه جدّش او را بدان خطاب ميكرد «سيد شباب اهل الجنة» است.(1)
كنيه «ابا عبدالله» مانند اسم آن حضرت، از سوي خدا و رسول گرامي انتخاب شده است.(2)
معمولاً كنيه را به اعتبار اسم فرزند صاحب كنيه ميگذارند، مانند ابالحسن، ابامحمد، ابومسلم و…؛ اما كنيه امام حسين(ع) يك كنيه استثنايي است كه به اعتبار اسامي فرزندان آن حضرت نيست، بلكه به اعتبار جوهرهي شخصيت معنوي و الهي آن امام كه روح عبوديت و بندگي خالص و وقفهناپذير او ميباشد، انتخاب شده است.
(1و2)الارشاد، ج 2، ص 27