تست های تشخیص قندها
تست های تشخیص قندها
هدف حضور قند را بررسی می کند.
اگر در این تست رنگ محلول بدست آمده قرمز رنگ شد یعنی در آن محلول قند حضور
دارد و اگر رنگ آن تغییر نکرد و بدون رنگ بود قند در محلول مورد نظر وجود ندارد.
در این آزمایش از چهار محلول قندی استفاده شده که نمونه اول در سمت چپ تغییر رنگ نداده
است پس قند در آن محلول وجود ندارد و این محلول کنار گذاشته می شود.
تست بنریک :
هدف این تست تشخیص قند احیا کننده از قند غیر احیا کننده است.
اگر تغییر رنگ یعنی محلول مورد نظر قرمز رنگ شد قند احیا کننده است و اگر تغییر
رنگ نداشتیم یعنی بی رنگ ماند قند غیر احیا کننده است مانند ساکارز.
رنگ آبی نشان دهنده ی قند غیر احیا کننده و رنگ قرمز نشان دهنده ی قند احیا کننده است.
در این تست سه محلول قندی وجود دارد که به سه محلول معرف بنریک اضافه کردیم که محلول سمت چپ آبی رنگ شد پس قند غیر احیا کننده است و محلول گفته شده کنار گذاشته می شود.
معرف بنریک
تست بارفورد :
هدف این تست اندازه گیری مونو ساکارید از دی ساکارید احیا
کننده است.
رنگ آبی نشان دهنده ی دی ساکارید احیا کننده مانند لاکتوز و رنگ
قرمز نشان دهنده ی مونوساکارید احیا کننده است مانند گلوکز و
فروکتوز.
در این تست دو محلول قندی وجود دارد که با اضافه کردن معرف
بارفورد هر دو به رنگ آبی در آمده است پس هر دو دی ساکارید
احیا کننده است.
تست سیلوانوف :
هدف تشخیص آلدهیدی یا کتونی بودن است.
بدون رنگ بودن نشان دهنده ی الدهیدی بودن مانند گلوکز و رنگ
قرمز نشان دهنده ی کتونی بودن است مانند فروکتوز.
این تست را انجام نمی دهیم چون در تست بارفورد تغییر رنگ
نداشتیم.
معرف سلیوانوف