اتوپیا لوژی به نظرم
اتوپیا لوژی به نظرم
تا جایی که یادم میاد اون موقع زیاد رسیال کره ای نبود....
از کی پاپ( پاپ کره ای) خبری نبود.....
مثل الان نبود که بعضی پسرها و دخترها تاریخچه کره و ریز فرهنگ کره رو بدونند.
هومم
پس چی بود که من اینقدر به سئول فکر می کردم؟چرا ارمان شهر من کره بود؟
پاسخ اینه: فکر می کردم تو کره همه شاد و خوشحالن و کلی امکانات و تفریحات مختلف برای نوجوونا هست و کلا ادم هاش ادم های باحالی هستند و ....
حالا امروز از یک نگاه دیگه دارم به کره فکر می کنم....
اون هم پیشرفت این کشور در دهه های اخیره.
تا قبل از اینکه این کتاب رو بخونم نمیدونستم کره 60 سال پیش چقدر فقیر بوده!
همه ی مردمش فقیر بودن!
حالا دارم می خونم که چطور جوون های یک ملت اون رو ساختن و به این جا رسوندنش..
چطور غول های موبایل و اتوموبیل سازی از این کشور کوچک وارد دنیا شدن....
خیلی جالبه....
چرا ما این کار رو نمیکنیم؟
...................................................................................................................
پ.ن: کتاب سنگ فرش هر خیابان از طلاست.نوشته موسس شرکت دوو