انواع بادهای دریایی
انواع بادهای دریایی
برای شناخت بهتر بادهای محلّی ،دو اصطلاح (( دریایی )) و(( کشاورزی )) بر آنها داده شده است. منظور از(( باد دریایی )) آنهایی است که دریانوردان بومی وصیّادان ساحل نشین بر زبان می رانند،مانند:تریه،تویبه، سبعه،غیوب،لچیزب،و(( لیمر )).
اصطلاح کشاورزی بر آن بادهایی نهاده شده است که تنها بر زبان کشاورزان می گذرد،مانند:بَرّو*،سهلی،شهرین،کوختی،نَعشی، وبادهای خفیف: 125،105،90،75
1) بَرّو barrow:نسیم ملایمی است که بیشتر در فصل تابستان از سمت خشکی به دریا می وزد و با وزش آن موج های خفیف دریا نیز آرام می گیرد.
2) پنجه panjeh: زمان وزش آن 45 روز بعد از نوروز است وشدّت چندانی ندارد.
3) تریه teriyeh: در زمستان وبیشتر در اوایل دی ماه می وزد.
4) تویبه tuveybeh: در اواخر بهمن ماه،وزیدن می گیرد وبیش از چند روزی دوام ندارد.
5) سَبعه sabeh: یا باد هفت روزه ، زمان وزش آن از بیستم مهر ماه به بعد است وبه مدّت هفت روز می وزد.
6) سُهیلی soheyli: دراواخر برج سنبله ( شهریور ماه ) و حدوداً از بیست وپنجم آن به بعد می وزد و نوید پایان یابی تابستان را می دهد وچون بعد از طلوع ستاره سُهیل**می وزد، به نام (( باد سهیلی)) معروف شده است.شمال این باد،بیشتر در زمستان و تابستان وبه طور کلّی در تمام فصول سال می وزد .در زمستان ،مورد تنفّر ،ودر تابستان ،دوست داشتنی است. همیشه در زمستان وخاصّه بعد از بند آمدن باران ،انتظار آن می رود که وزیدن گیرد و خشکه سرما را با خود بیاورد. گاهی تا مدّت 10 الی 12 روز ( در زمستان )،به طور مداوم می وزد ودر تابستان نیز بعد از فروکش کردن آن ،باد قوس می آید.