مراسم زار (ليوا) در خلیج فارس
مراسم زار (ليوا) در خلیج فارس
درباره «زار» اطلاعات زيادي در دست نيست. گويا عقايد مربوط به بادهاي «زار» از راه حبشه در سرزمين هاي اسلامي راه يافته است. مراسم مربوط به پايين آوردن زار در جنوب ايران غير از آداب و رسومي است که در آفريقا و يا خشکي هاي ديگر انجام مي شود، ولي در هر حال هنوز اين معتقدات رنگ و هواي تند آفريقايي خود را از دست نداده است .
اجراي مراسم معمولا در شب هاي چهارشنبه برگزار مي شود. باباي زار عده اي را ماموي مي کند تا چوب خيزران به دست گيرند و دور آبادي و خانه ها بگردند. با اين علامت زاري ها آگاه مي شوند که مراسم اجرا خواهد شد. زنان و مردان لباس هاي مخصوصي را مي پوشند، عطر مخصوص به صورت و تن خود مي پاشند وخود را براي رقص و بازي زار آماده مي کنند. هفت روز قبل از اجراي مراسم دواي مخصوصي که معجوني است از کندرک، ريحان، گشنه، زعفران، هل، جوز و زبان جوجه (گياهي است که در کوه مي رويد) تهيه مي کنند. باباي زار شخص بيمار را مدت هفت روز در حجاب و دور از چشم ديگران نگه مي دارد، بيمار نبايد زن، سگ ومرغ ببيند و به طور کلي چشم هيچ زني چه محرم و چه نامحرم نبايستي بر وي بيفتد. (اگر بيمار زن باشد برعکس) فقط بابا و ماماي زار مواظب بيمار است.