اي بس غم و شادي که پس پرده نهان است
اي بس غم و شادي که پس پرده نهان است
روزها یکی پس از دیگری به انتها میرسه و من موندم که انتهای راه کجاست؟گاهی انچنان سریع از روزها و لحظه ها میگذرم که گذر زمان رو حس نمیکنم و گاه انچنان مکث میکنم که کندی راه رفتنم رو با مشغله ذهنم پر میکنم.دغدغه های من وعشق من به تو / بمثابه دو نیرو به جهت مختلف هست .اما در انتها برایند باز هم بسمت تو میچرخه.
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |