عزیز ه دل .
عزیز ه دل .
هیچی نمیتونست در این زمان بدتر از این خبر باشه که میخوان دو سال دیگه مدرسه رو بکوبن.
و اون کلیپ فارغ التحصیلا .. و خونه ی ما گذاشتن . و دو سه قطره اشک چشم همه .
دبیرستان آجر قرمزی عزیزم , تو تا ابد عزیز ه دل من میمونی . مخصوصا زیر ه دفتر دبیرانت و جلوی در آمفی و کلاس 308 ت و نویدت که تو کل ه زمستونا مارو گرم میکرد .
دلم واسه ت تنگ میشه . شک ندارم که آجرا گریه میکنن وقتی دارن کوییده میشن . لوگو های کارگاه علوم از غصه دق میکنن . و آمفی تئاتری که میزبان اینهمه کارگاه هنری بوده ; از صدای وحشتناک ریختن ه ساختمون میمیره .
من نمیدونم چی بگم . هیچ وقت انقد خاطره تو یه ساختمون و با تک تک جاهاش و صندلیاش نداشتم .
باید واسش سوگواری بگیریم .
دلم واست تنگ میشه دبیرستان ه عزیزم . بیشتر از اونی که کسی بتونه فکرشو بکنه .
..
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |