آیا دادرس در بخش جزایی طبق اصل ۱۶۷میتواند به فقه رجوع کند؟
آیا دادرس در بخش جزایی طبق اصل ۱۶۷میتواند به فقه رجوع کند؟
اما متاسفانه مقنن با اوردن صدر ماده ۱۲۷ و ماده ۲۲۰ و تعزیرات منصوص شرعی از این اصل قانونی بودن جرم و مجازات عدول کرده و صریحا بایذ در این مورد انچه در فقه است اجرا بشه .
و طبق صدر ماده ۱۲۷ دیده بان چشمش دراوردن میشود ممسک به حبس ابد محکوم میشه
چون دیده بان و ممسک شکل خاصی از معاونته که در شرع مجازات خاصی برای این معاونت تعیین شده به همین خاطر چون ماده ۱۲۷ گفته اگر در شرع مجازت باشه اون اعمال میشه در اینجا هم همان مجازات شرعی اعمال میشه
دیده بان کسی که نگهبانی میده تا محارب کارشو انجام بده و وقتی کسی نزدیک شد خبر بده که قایلند در همه جرایم دیده بان همین حکم دراوردن چشم رو داره
ممسک کسی است که طرف رو میگیره تا دیگری این طرفی که ممسک گرفته رو بکشه
چون کار اینا تسهیل وقوع جرمه معاونته اما چون مجازات خاصی در شرع داره طبق ماده ۱۲۷مجازات شرعی اعمال میشه
و ردأ یعنی کمک کننده به محارب هم نمونه این معاونت خاصه که در شرع مجازات خاصی تعیین شده و حبس ابد میشه
جز این سه مورد دیگر معاونتی نداریم که بشه به فقه رجوع کرده
یعنی
دیده بان
ممسک
ردأ
گردآورنده :توحید حاجی پور