این چشمه خواهد یافت روزی رود جاری را
این چشمه خواهد یافت روزی رود جاری را
این چشمه خواهد یافت روزی رود جاری را
در آب می ریزد پس از آن بی قراری را
کم کم تصرف می کند امواج گیسویت
از شهر من تا کوچه های رشت و ساری را
پس می نویسم درد را بردار و امضا کن
تا من بیاموزم پس از این سربه داری را
من تا به کی چشمم به سمت آسمان باشد
ای کاش می شد می فرستادی سواری را
حتی حسین منزوی هم آخرش فهمید
دیگر نخواهد یافت غیر از تو نگاری را
پائیز تا قلب جهان رفته ست و فوج برگ
پوشانده قبر آیت اللهِ بهاری را
از مرگ می ترسم ولی این عشق می گوید
باید شبی پس داد آخر یادگاری را
مهدی علی بلندی
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |