امید
امید
واژۀ امید ، زاییدۀ نتیجه گرایی است و تا زمانیکه امید وجود دارد ، ناامیدی نیز وجود خواهد داشت. اگر هر کاری را فقط بخاطرِ خودِ آن کار انجام داده و پس از اتمامِ آن فراموشش کنیم ، از دایرۀ امیدواری و ناامیدی ، و گردشِ ابدی بدورِ آن رهایی یافته ایم. در این حالت ، در کمالِ ناباوری مشاهده خواهیم کرد که دست به هر کاری می زنیم ، بی آنکه خود بدانیم در آن کار موفق می شویم.
+ نوشته شده در ساعت 8:22  توسط جواد رمضانی |