20
20
این یه چرخه ی خیلی شیک و باکلاسه که با حس خوب شروع می شه و با موفقیت پایان می پذیره...
این که باور کنیم ما می تونیم، خودش نصف راهیه که باید بریم، وقتی باور باشه اراده میاد و پشت بندش عملکرد و مهم تر از همه موفقیت!
این جمله که : "زندگی رو باور های ما می سازه" رو بار ها و بار ها شنیدیم، اما یه بار با گوشِ جان بشنویمش؛
یه بارم که شده کل ذهنمونو متمرکز کنیم که "آره، میشه! ... اصلا، چرا نشه؟" اما ما آدما، ما آدمای غافل
همیشه به دنبال یه نمونه می گردیم که "آیا قبلا شده؟"، "آیا کسی این کارو انجام داده؟"
اما واقعن از این موضوع غافلیم که همون نمونه ها هم امثال ماها بودن، چرا ما یه نمونه ی جدید نباشیم؟ چرا ما نباشیم الگوی بقیه؟
یه بارم که شده به زندگیمون با یه نگاه جدید نگاه کنیم، نشدنیا شدنی می شه، منم به این حرفا اعتقادی نداشتم، اما واقعا اساس دنیا رو باور ها و دیدِ ما به مسائل میسازه ...
خلاصه این که این تمام حرفاییه که من توی سال کنکورم از بقیه شنیدم و تا الان به عمقشون پی نبردم! اما فقط تا الان...
وقتی باور دارم که موفق میشم، هیچ دلیلِ دیگه ای وجود نداره که موفق نشم، الا این که باورم عوض شه، که نمیشه!
داروسازی تهران، تموم شد و رفت!
:)))